تحلیل آماری دمای کمینه روزانه استان چهارمحال و بختیاری

تغییراقلیم و دما به عنوان یک پارامتر ترمودینامیک و مهم جوی منشأ بسیاری ازتغییرات فیزیکی،شیمیایی و زیست محیطی است. روند رخداد امواج گرمایی به عنوان نمادی از مخاطرات جوی ، همزمان با گرمایش جهانی، از چالشهای زیست محیطی قرن حاضر است. به دلیل اهمیت وتأثیردما برشرایط محیطی و زیستی و نیزنقش آن در ایجاد و تنوع زیست بوم ها و کنترل شرایط مطلوب حیات ، بررسی تغییرات رفتاری آن در بازه های زمانی طولانی مدت (روند) وکوتاه مدت (فازها و چرخه ها) ضروری است. در این پژوهش رخداد دمای کمینه استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از داده های روزانه دمای کمینه ایستگاه های چهارگانه شهرکرد، کوهرنگ ، لردگان و بروجن در دوره آماری (1988 تا 2013) مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی روند روزانه دمای کمینه(شب هنگام) ایستگاه شهرکرد نشان می دهد که روند روزانه دمای کمینه با تناوبی تقریباً هفت ماهه در بر گیرنده دوره خنک و پنج ماهه شامل دوره سرد به صورت متوالی تکرارمی شود. دوره هفت ماهه خنک متعلق به ماههای فروردین تا مهر و دوره پنج ماهه سرد متعلق به ماههای آبان تا اسفند می باشد. سردترین روزهای شهرکرد در دوره مطالعاتی با کمتر از 30- درجه سانتیگراد در دی ماه سالهای 2004، 2005 و 2008 مشاهده شده است.بررسی روند سالانه دمای کمینه ایستگاه شهرکرد نشان می دهد که سالهای 2004، 2005 و 2008 به ترتیب رکورد دار سردترین سالهای دور آماری می باشند. طی همین مدت سالهای2000 و 2002 گرمترین سالها را به خود اختصاص داده اند. بیشترین فراوانی رخداد روزهای سرد متعلق به ماههای دی و بهمن می باشد.

Keywords:

شهرکرد , مخاطرات جوی , دمای کمینه , روز سرد