مهرداد رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد بازسازی پس از سانحه، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
صدرا دهقان حسین آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد بازسازی پس از سانحه، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

تجارب موجود نشان می دهد به دنبال رخداد بلایای طبیعی، میزان تلفات ناشی از کمبود آمادگی نرم افزاری به هنگام وقوع سانحه برابر با تلفات ناشی از فروریختن ساختمان ها و تخریب بناها می باشد. در بحث مقاوم سازی یک ساختمان در برابر سوانح طبیعی پرداختن به مقاوم سازی سخت افزاری ساختمان بسیار پر هزینه، وقت گیر و دارای کارآیی پایین می باشد. در مقابل تدوین سامانه فرماندهی سانحه فرآیندی کم هزینه تر، با سرعت بیشتر و کارآیی مناسب نسبت به زمان و هزینه صرف شده می باشد. در این میان، تدوین سامانه فرماندهی سانحه برای بناهای آموزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. وقوع سوانح طبیعی وانسان ساخت متعدددرمراکزآموزش عالی کشوردرسالهای اخیر،مانند،آتشسوزی کتابخانهدانشکدهحقوقدانشگاه تهران درسال 1384 وتخریب کامل دانشگاههای پیام نور وآزاداسلامی درزلزله سال 1382 بم،که طی آن علاوه برتلفات وخسارا ت مالی فراوان،بسیاری ازنسخ باارزش،مراجع نفیس،اسنادومطالعات منحصربفرد،تجهیزات حساس وپایان نامه های دانشجویی ازمیان رفت و صدمات مادی ومعنوی غیرقابل جبرانی رابه جامعه دانشگاهی واردنمود. افزون براین،فقدان آگاهی اساتید،دانشجویان وکارکنان ازروشهای مواجه باخطروکاهش آن قبل وحین بحران، اینگونه مراکزآموزشی راآسیب پذیرترنموده است.این مطالعه سعی بر آن دارد تا با بررسی موردی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی، به چگونگی تهیه سامانه فرماندهی سانحه برای مراکز آموزشی و مشکلات بر سر راه آن بپردازد. بدین منظور، داده های مورد نیاز، از طریق مطالعه ی اسناد، کتب و مقالات، بازدید و بررسی بنا، توزیع پرسشنامه بین کاربران و مصاحبه عمیق با مسئولان دانشکده، جمع آوری شد. سپس جهت تحلیل داده ها، مجموعه منظمی از داده ها تشکیل شده و به بررسی نتایج آنها پرداخته شد.

سامانه فرماندهی سانحه ، زلزله ، تقلیل آسیب پذیری، مراکز آموزشی