طراحی، ساخت و بررسی سامانه گندزدایی پیشرفته مولتی اکسیدان بکوبه همراه آزمایشگاه سیار

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,043

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

INDM06_269

تاریخ نمایه سازی: 17 اسفند 1393

Abstract:

با توجه به انواع میکروارگانیسمهای بیماریزای موجود در منابع آب، گندزدایی آن به منظور استفاده های آشامیدنی وبهداشتی بسیار ضروری به نظر میرسد. این ضرورت در شرایط بحرانی مانند بروز بلایای طبیعی همچون سیل و زلزله ودر مواردی که دسترسی به آب آشامیدنی و بهداشتی سالم دشوارتر از حالت عادی است بیشتر نمایان میشود . به این منظور، سامانه سیار گندزدایی پیشرفته با استفاده از محلول مولتی اکسیدان طراحی، ساخته شد. تولید محلول مولتیاکسیدان در این سامانه به روش الکترولیز محلول نمک طعام و با استفاده از یک راکتور الکترولیز دوقطبی دارای الکترودهای تیتانیومی با پوشش مخلوط اکسیدهای فلزی انجام میگیرد. این سامانه برای استفاده در شرایط بحرانیطراحی شده و به صورت یک دستگاه ون حاوی سامانه تولید محلول مولتی اکسیدان و یک آزمایشگاه سیار سنجشکیفیت فیزیکی، شیمیایی و میکروبی آب است. در روشهای گندزدایی متداول مانند آب ژاول، پرکلرین و گاز کلر حداقل به ٢٠ دقیقه زمان تماس برای گندزدایی نیاز است و دامنه تاثیرگذاری آنها بر روی عوامل بیماریزا محدود می -باشد. در حالی که محلول مولتی اکسیدان تولید شده در این سامانه سیار دارای قدرت و سرعت بسیار بالا در از بین ن ها را نابود بردن انواع باکتری، ویروس، قارچ، تخم انگل، مواد آلی و غیره بوده که قادر است در کمتر از یک دقیقه ساخته و گونههای مقاوم به روشهای دیگر گندزدایی را نیز از بین ببرد. اهمیت قدرت و سرعت بالای گندزدایی محلولمولتی اکسیدان تولید شده در این سامانه سیار با در نظر گرفتن این نکته مشخص میشود که در شرایط بحرانی مانن د زلزله افراد ضعف بیشتری نسبت به انواع بیماریها از خود نشان داده و همچنین عوامل بیماریزا فرصت بیشتری برایشیوع و تکثیر دارند

Authors

مهران نقشینه

موسسه پژوهشی زنده رود، اصفهان، ایران

حمیدرضا پورزمانی

دانشکده بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، استادیار

سعید سامانی مجد

موسسه پژوهشی زنده رود، اصفهان، ایران

نفیسه استادمرادی

موسسه پژوهشی زنده رود، اصفهان، ایران