قابلیت های گردشگری در تمدن کاریزی (پردازشی پسامدرن)

سیطره نگرش مدرن در ساختار شکنی زمان های برگشت ناپذیر در عصر پسامدرن به شکل گیری موزائیک وار منتهی گردید. در این جهان اقتصاد زیبا شناختی با تکیه بر سرمایه داری سازمان نایافته پیرامون گردشگری ، رویه ای معکوس از جریان سرمایه از مرکز به پیرامون را سبب شده است. اقتصاد زیبا شناختی با توجه به قابلیت تمدن های سنتی از یک سو و باز تابندگی نوستالژی ، شکل گیری سبک زندگی اکسپرسیونیستی و دورنمایی گردشگر از دیگر سو بر کنش های جریان گردشگری را در تمدن های سنتی فراهم اورده است. در این میان تمدن کاریزی که برخاسته از سنت ها و کتکی به قنات به عنوان بنیانی هستی شناختی در تداعی عینیتی خود ساخته از توافق های اجتماعی بوده در زمینه گردشگری در ابعاد مختلف دارای قابلیت های بسیاری است از این رو در این مقاله قابلیت های تمدن کاریزی توسعه و چالش های در زمینه گردشگری همراه با پردازش فضایی جریان سرمایه مورد بررسی قرار می گیرد. آنچه بیان می شود یک نگرش تازه در نشانه شناسی قنات به عنوان باز تولید فضایی در عصر پسامدرن است.