مطالعه پدیده های بافتی و کانی شناسی در گرانیت میلونیت منطقه حسن اباد سالاران، جنوب شرق سقز

منطقه مورد مطالعه در فاصله 20 کیلومتری جنوب شرق سقز واقع شده است. گسترش سنگهای میلونیتی به صورت توده های کشیده و طویل با روند شمال شرقی – جنوب غربی بوده ومرز شمالی آنها با توده های گرانیتوئیدی G2 , G1 منطقه، گسله می باشد. نمونه های دستی آن منظره ای لایه ای تشکیل از نوارهای سبز اپیدوت و کلریت و همچنین باندهای خاکستری تا سفید کوارتز و فلدسپار می باشند. درمقاطع نازک، این سنگها دارای پلاژیوکلاز ، کوارتز و ارتوکلاز می باشند. همچنین واجد کانی های ریز بلور شامل کوارتز، سریسیت، اپیدوت، کلریت و کانی های کدر بوده که زمینه سنگ را تشکیل می دهند و پورفیرو کلاستها را احاطه می نمایند. وجود سایه های فشاری در اطراف پورفیروکلاست های پلاژیوکلاز و کوارتز و تبلور کانی های کوارتز دانه ریز و سریسیت در این مناطق دگرسانی شدید پلاژیوکلاز به اپیدوت و سریسیت، وجود دانه های کوارتز در ابعاد متفاوت (بزرگ، متوسط تا ریز و خیلی دانه ریز) خاموشی موجی شدید در بلورهای کوارتز و طویل شدگی کلریت های حاصل ازتبلور مجدد دینامیکی بیوتیت از جمله شواهد مهم حاکی از اعمال استرس بر سنگهای منطقه میباشند. با توجه به ترکیب کانی شناسی مشابه این واحد با توده گرانیتوئیدی G2 به نظر میرسد که ماگمای با ترکیب گرانودیوریتی پس از نفوذ و تبلور در هنگامی که به صورت نیمه جامد بوده است، در اثر عوامل تکتونیکی دریک زون برشی به صورت میلونیتی در آمد است.