محمدعلی شهابی چشمه موسی - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی اقتصادی دانشگاه شهید باهنر کرمان
علی عسکری - سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی شمال شرق کشور (مرکز مشهد)
جمشید شهاب پور - استاد بخش زمین شناسی دانشگاه شهید باهنر کرمان

منطقه مورد مطالعه (چاه زاغو) بخشی از پهنه جوش خورده سیستان (کمپلکس نه) است. در این منطقه واحدهای قدیمی تر از ژوراسیک شناخته نشده است. سنگهای منطقه عبارت از دیوریت، گابرودیوریت، دیاباز، اسپیلیت، چرت رادیولر دار، کوارتز آندزیت، شیست و توده های نفوذی جوان می باشند. رخنمونه های گسترده ای از لستونیتها در محور بیرجند – نهبندان در شرق ایران وجود دارد که در امتداد گسلهای اصلی و در مجاورت بلافصل سنگهای فرامافیک سرپانتینی شده و در میان مجموعه افیولیتی – آمیزه رنگین – فلیش تشکیل شده اند. بر اساس مشاهدات صحرایی و مطالعات میکروسکوپی ، لیستونیتها هیچ گونه آثار دگرگونی نشان نمی دهند ولی خود در درون سنگ میزبان دگرگون شده قرار گرفته اند و به سه گروه کربناتی، سیلیسی – کربناتی و سیلیسی تقسیم میشوند. لیتونیتهای سیلیسی برشی سولفیددار به جهت پی جویی طلا نسبت به دیگر انواع لیستونیت ها، گزینه مناسب تری است. دگرسانیهای غالب در مجموعه لیستونیتی عبارت از سیلیسی شدن، لیمونیتی شدن و به ندرت آرژیلیک می باشد. پایین بودن عیار طلا و مس در رگه ها مذکور، پراکنده بودن، غیر ممتد بودن و ضخامت کم رگه ها، چشم انداز مناسبی از کانی ساز یاقتصادی را در این رگه ها نوید نمی دهد. بعلاوه، نتایج حاصل از گمانه حفاری بر روی رگه لیستونیتی نیز قابل توجه نمی باشد.