مطالعه رابطه ژنتیک بلورهای کردیریت موجود در گرانیت ها، میگماتیت ها و هورنفلس های منطقه همدان

منطقه همدان دارای تنوع سنگ شناسی گسترده ای می باشد و انواع سنگ های آذرین، دگرگونی درجه پائین و درجه بالا و حتی میگماتیت ها در منطقه رخنمون دارند. بلورهای کردیریت در هورنفلس ها، سنگهای آذرین فلسیک مانند گرانیت ها و انواع میگماتیت های منطقه حضور دارند. سه منشا برای حضور کردیریت ها در سنگ های آذرین میتواند در نظر گرفت: 1- دگرگونی، 2-ماگمایی ، 3- متاسوماتیک . اندازه بلورهای کردیریت در سنگ های آذرین و میگماتیت ها مشابه و دانه درشت می باشد که این می تواند دلیلی بر یکسان بودن منشا آن ها باشد. اما بلورهای کردیریت داخل هورنفلس خیلی ریز دانه تر هستند. بلورهای کردیریت در میگماتیت ها در ملانوسوم حضور دارند و این خود دلیلی بر دگرگونی بودذن منشا کریریت های موجود در این سنگ می باشد. کردیریت های هورنفلس ها بر خلاف کردیریت های میگماتیت ها و گرانیت ها بسیار ریز دانه می باشد و از لحاظ اندازه با آن ها مغایرت دارد که این می تواند دلیلی بر متفاوت بودن منشا آن ها نیز باشد. این کردیریت ها اغلب نزدیک به توده های گرانیت پورفیروئید دیده می شوند. تشکیل آن ها احتمالا از طریق واکنش زیر می باشد. کلریت + مسکوییت (سرسیت)= کردیریت + بیوتیت + کوارتز + آب بلورهای کردیریت گرانیت ها زینوکریستهای رستیتی می باشد که در هنگام ذوب بخشی در میگماتیت ها و گرانیت های آناتکسی به صورت گداز باقی مانده اند.