پهنه بندی خطر زمین لغزش با استفاده از تکنیک سیستم اطلاعات جغرافیایی ( مطالعه موردی؛ حوضه آبخیز تجن ساری )

زمین لغزش، سیل زلزله، آتشفشان، و … . از جمله بلایای طبی عی به شمار می رودکه هر ساله خسارت جانی و مالی فراوانی را به همراه دارند . امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی، زمینه های مناسبی برای شناخت و کاهش این خطرات طبیعی فراهم شده است . ولی به دلیل رشد بی رویه جمعیت و در نتیجه افزایش تراکم جمعیت و تعرض به طبیعت لزوم است فاده صحیح از زمین هر چه بیشتراحساس می شود . وقوع زمین لغزش در مناطق شمالی کشور بدلیل تبدیل اراضی جنگلی به زمین های زراعی و جاده در حال افزایش است . لزوم بررسی و تحقیق در خصوص این پدیده، پهنه بندی خطرزمین لغزش و همچنین شناسایی مناطق حساس برای پیشگیری و یا د وری جستن از خسارات ناشی از آن به خوبی احساس می شود . روش های متعددی برای پهنه بندی مناطق مختلف از نظر حساسیت به زمین لغزش وجود داردکه از میان آنها روش آن بالاگان برای پهنه بندی منطقه مورد مطالعه استفاده شد . در این روش نقشه های مورد نیاز ( نقشه های شیب، جهت شیب، پوشش گیاهی، زمین شناسی، زمین شناسی ساختمانی، آبهای زیرزمینی، لندفرم و واحدکاری ) در محیط GIS با استفاده از نرم افزارهای ILWIS و Arcview تهیه شده و در نهایت مدلی برای پهنه بندی خطر زمین لغزش حوضة آبخیز تجن ارائه شد . در پایان برای ارزیابی صحت آن، نقشة پر اکنش زمین لغزش حوضة مورد مطالعه تهیه شد . نتایج نشان داد که اکثر زمین لغزشهای وقوع یافته در این حوضه در پهنة Very High Hazard که توسط مدل پیشنهاد شده بود، قرار گرفتند %52/9) از زمین لغزش ها در منطقه VHH و %21/2 از زمین لغزشها در منطقه HH و %16/4 از زمین لغزشه ا در منطقه MH و %9/5 از زمین لغزشها در منطقه LH و در منطقه VLH هیچ لغزشی وجود نداشت ). بنابراین صحت مدل پیشنهادی برای منطقه مورد تایید قرار گرفت