پتانسیل استفاده مجدد از پساب در صنایع

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,096

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

GOMCHAMBER01_042

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

Abstract:

تخلیه فاضلاب به محیط های آبی سبب افزایش هزینه صنایع واقع در پایین دست جریان و متعاقبا سبب افزایش هزینه های تولید میشود که نهایتا به مصرف کنندگان تحمیل میشود. با توجه به اینکه برخلاف بخش کشاورزی، تنها بخش کوچکی از آب در صنعت واقعا مصرف شده و بخش عمده آن به عنوان فاضلاب تخلیه میشود، استفاده مجدد از پساب یک گزینه اقتصادی جالب توجه است. فرآیند مصرف آب میتواند به میزان 50 تا 90 درصد با انتخاب تکنیکهای مناسب بازیابی، کاهش یابد. استفاده مجدد فاضلاب صنایع را میتوان به خنک کننده ها، تغذیه کننده دیگ بخار و آب فرآیند تقسیم کرد. آب خنک کننده ها 90 درصد مصرف را به خود اختصاص میدهند. برخی صنایع با استفاده از قرآیندهای انعقاد و لخته سازی، صافسازی چندگانه همراه با اسمز معکوس، توالی هضم بی هوازی و تصفیه هوازی و سپس کربن فعال گرانولی، ازنزنی همراه با استفاده از کربن فعال گرانولی یا نانوفیلتراسیون، لجن فعال اختلاط کامل همراه با صاف سازی و ... موفق به تصفیه پساب تا حد استاندارد مورد نیاز استفاده مجدد شده و میزان آب مصرفی را کاهش داده اند. شناسایی صنایع با پتانسیل بالا برای بازیابی فاضلاب، مهمترین مساله در ارتباط با صنعت است. صنایعی که حجم زیادی آب برای خنکسازی و تغذیه دیگ بخار مصرف می کنند، باید در اولویت قرار گیرند. قوانین سختگیرانه برای صنایع میتواند در اجرای طرحهای کاهش آب مصرفی و دفع پساب و طرحهای بازیابی آب موثر باشد.

Authors

محمود تقوی

دانشجوی دکتری تخصصی بهداشت محیط- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

محمد تقی قانعیان

گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

محمد حسن احرامپوش

گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد

غلامرضا ابراهیم زاده دوم

گروه مهندسی بهداشت محیط- دانشکده بهداشت- دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی زابل