ارزیابی واکنش های هورمون پرایمینگ و ویتامین پرایمینگ در بذور دو توده مختلف زیره سبز

زیره سبز با نام علمی (cumium cymium) یکی از گیاهان دارویی و ادویه ای مهمی است که منشا تکامل و اهلی شدن آن به فلات ایران نسبت داده اند. امروزه دانه و اسانس آن مصرف دارویی و صنعتی گسترده ای دارد ایران به تنهایی 52% تولید جهانی زیره سبز را دارا می باشد و حدود 88% تولید این محصول در ایران در استان خراسان می باشد. در گیاهان دارویی جوانه زنی بذر مشکل بسیار مهمی است که یکی از راه های بهبود جوانه زنی و استقرار گیاهچه پرایمینگ بذر است به منظور ارزیابی تاثیر ویتامین پرایمینگ و هورمون پرایمینگ بر خصوصیات جوانه زنی 2 توده بومی مختلف زیره سبز (توده بومی فریمان و تربت جام) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در آزمایشگاه گیاهان زراعی دانشگاه آزاد اسلامی مشهد در سال 1389 با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای مختلف ویتامین پرایمینگ شامل ویتامین ث در 2 سطح 0.05% و 0.10% و هورمون پرایمینگ شامل اسید سالیسیلیک در 2 سطح 0.12% و 0.24 % انجام شد. عدم استفاده از هورمون SA و ویتامین C هم به عنوان شاهد مورد استفاده قرار گرفت. از مطالعه ارتباط رگرسیونی بین سرعت جوانه زنی و صفات طول ریشه چه و طول ساقه چه و درصد جوانه زنی مشاهده شد که سرعت جوانه زنی و صفات طول ریشه چه و طول ساقه چه و درصد جوانه زنی مشاهده شد که سرعت جوانه زنی به طور خطی با صفات فوق الذکر ارتباط داشته است نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که ویتامین و هورمون پرایمینگ اثر معنی داری بر درصد جوانی زنی، سرعت جوانه زنی، طول ریشه چه توده های بومی مختلف داشته که بیشترین درصد جوانه زنی برای توده بومی تربت جام در تیمار 0.24% SA بیشترین سرعت جوانه زنی را توده بومی تربت جام در سطح 0.12%SA و بیشترین طول ریشه چه هم مربوط به توده بومی تربت جام در تیمار 0.10% Vit C داشت اما هورمون پرایمینگ و ویتامین پرایمینگ اثر معنی داری بر طول ساقه چه نداشتند.

Keywords:

زیره سبز , ویتامین پرایمینگ , هورمون پرایمینگ , طول ریشه چه , طول ساقه چه , ارتباط رگرسیونی بین صفات