بررسی اثر شوری بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گیاه دارویی کنگر فرنگی (Cynara scolymus L.) و خار مریم (Silybum marianum L.)
Publish place: National Conference on Medicinal Plants
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 774
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HERBAL01_169
تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394
Abstract:
با توجه به روند افزایشی مصرف گیاهان دارویی و توسعه اراضی شور و کمبود زمین های زراعی مطلوب برای کشاورزی در دنیا استفاده از گونه های گیاهی مقاوم به شوری از اهمیت زیادی برخوردار است. بررسی مقاومت به شوری از اهمیت زیادی برخوردار است بررسی مقاومت به شوری در مرحله جوانه زنی ساده ترین و کم هزینه ترین روش انتخاب گیاهان جهت کشت در شرایط شور می باشد. به همین منظور جهت بررسی اثر شوری بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گیاه دارویی کنگر رنگی و خار مریم آزمایشی با شش سطح شوری شامل صفر (شاهد) ، 4، 8، 12، 16، 20 دسی زیمنس بر متر در قالب طرح کاملا تصادفی و به طور جداگانه برای هر گیاه در سه تکرار اجرا شد. برای تیمار شاهد (صفر) از آب مقطر و برای تهیه محلول هایی با هدایت الکتریکی ذکر شده از نمک کلرید سدیم خالص استفاده گردید در این آزمایش صفات مورد مطالعه شامل طول ریشه چه، طول ساقه چه ، طول گیاهچه ، وزن تر گیاهچه، وزن خشک گیاهچه ف سرعت جوانه زنی، درصد جوانه زنی، شاخص بنیه بذر، محتوی آب بافتی گیاهچه و نسبت طول ریشه چه به ساقه چه بودند نتایج نشان داد که با افزایش شوری طول ریشه چه، طول گیاهچه ، سرعت جوانه زنی و شاخص بنیه گیاه دارویی کنگر فرنگی کاهش یافت. با افزایش سطوح شوری درصد جوانه زنی و وزن تر گیاهچه کنگر فرنگی کاهش یافت به طوری که در تیمار حداکثر شوری (20 دسی زیمنس بر متر) نسبت به شاهد(صفر) درصد جوانه زنی به مزان 37/49 درصد و وزن تر گیاهچه به میزان 45/75 درصد کاهش نشان داد. افزایش شوری هیچ یک از صفات مورد مطالعه خار مریم بجز وزن خشک گیاهچه را تحت تاثیر قرار نداد. شوری 20 دسی زیمنس بر متر نسبت به شاهد باعث کاهش 43/5 درصدی در جوانه زنی و 26/2 درصدی در وزن تر گیاهچه گیاه دارویی خار مریم شد. تحمل بیشتر در مقابل شوری در گونه های یاد شده امکان کشت و بهره برداری این گیاهان را در مناطق شور فراهم می سازد.
Keywords:
Authors
حامد جوادی
مربی آموزشیار زراعت دانشگاه پیام نور خراسان جنوبی
محمد جواد ثقه الاسلامی
استادیار زراعت دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند
سید غلامرضا موسوی
دانشگاه پیام نور خراسان جنوبی