بررسی اثر سطوح مختلف خشکی (به صورت کم آبی و پلی اتیلن گلیکول) بر میزان جوانه زنی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.)

خشکی از عوامل اصلی کاهش تولید محصولات زراعی در سراسر جهان به حساب می آید در کشور ایران نیز با توجه به وسعت نگران کننده مناطق خشک و نیمه خشک از جمله مشکلات عمده بخش زراعت به شمار می آید و یکی از عوامل محدود کننده فاز اولیه رشد و استقرار گیاه محسوب می شود گیاه خرفه دارای خواص دارویی فراوانی است که از جمله آنها می توان به قطع کننده چرک، تسکین دهنده صفرا، کبد و معده و خرد کننده سنگ مثانه اشاره کرد. به منظور بررسی تاثیر تنش خشکی بر جوانه زنی گیاه خرفه، آزمایشی در قالب طرح تصادفی با هفت سطح خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول 6000 و چهار سطح خشکی ناشی از کم آبی در دمای ثابت 25 درجه سانتیگراد و 3 تکرار تحت شرایط روشنایی انجام شد هفت سطح خشکی حاصله از غلظت های مختلف پلی اتیلن گلیکول شامل سطوح شاهد (آب مقطر)، 0/1-، 0/2-، 0/4-، 0/6-، 0/8- و 1- مگاپاسکال و چهار سطح خشکی اعمال شده از طریق کم آبی نیز شامل سطوح شاهد (1 میلی لیتر در هر 12 ساعت آبدهی)، تنش ملایم (0/5 میلی لیتر در هر 24 ساعت آبدهی) ، تنش شدید (0/2 میلی لیتر در هر 36 ساعت آبدهی) و تیمار غرقاب (3 میلی لیتر در هر 12 ساعت آبدهی) می باشد در رابطه با تاثیر خشکی ناشی از کم آبی و پلی اتیلن گلیکول بر روی جوانه زنی بذرهای گیاه خرفه ، اختلاف معنی داری میان شاهد و تیمارهای مختلف مشاهده نشده است (0.01>p). در رابطه با کم آبی مشاهده شد که در تنش های اعمال شده میزان جوانه زنی نسبت به شاهد کاهش یافت که تنش ملایم تفاوت چندانی را با شاهد نشان نداده بود در خشکی ناشی از پلی اتیلن گلیکول نیز تفاوت چندانی در رابطه با درصد جوانه زنی دیده نشد ولی با افزایش سطح تنش سرعت جوانه زنی کاهش یافت به طور کلی این نتایج بیان کننده مقاومت بالای گیاه خرفه نسبت به خشکی در مرحله جوانه زنی می باشد.

Keywords:

ا (Portulaca oleracea L.) , درصد جوانه زنی , سرعت جوانه زنی , پلی اتیلن گلیکول , خشکی