بررسی اثر تنش کم آبی و کاربرد نیتروژن بر شاخص فیریولوژیک عملکرد گیاه دارویی همیشه بهار (Calendula Officinalis L .)

به منظور اثر تنش کم آبی و کاربرد نیتروژن بر شاخص های فیزیولوژیک عملکرد در گیاه همیشه بهار آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان در سال 1385 اجرا گردید. تیمارها شامل تنش کم آبی در سه سطح (آبیاری پس از 40، 80 و 120 کیلیمتر تبخیر از سطح تشتک تبخیر کلاس A) و نیتروژن در چهار سطح (0، 30، 60 و 90 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص) بودند نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش خشکی تاثیر معنی داری بر شاخص برداشت در مرحله 50% گبدهی، نسبت وزن گل به کل گیاه در مرحله 50% گلدهی، تلاش باز آوری در مرحله 50 % گلدهی ، شاخص برداشت در مرحله 100% گلدهی، تلاش بازآوری در مرحله 100% گلدهی، شاخص برداشت در مرحله دوم 100% گلدهی، نسبت وزن گل به کل گیاه در مرحله دوم 100% گلدهی ، تلاش بازآوری در مرحله دوم 100% گلدهی، شاخص برداشت در مرحله آخر، نسبت وزن گل به کل گیاه در مرحله آخر و تلاش بازآوری در مرحله آخر در کلیه مراحل نمونه برداری داشت . به طوری که بیشترین شاخص برداشت (18/85)، نسبت وزن گل به کل گیاه (13/15) و تلاش بازآوری (21/26) از سطح 40 میلی متر تبخیر بدست آمد اثر نیتروژن بر شاخص برداشت در مرحله 50% گلدهی ، نسبت وزن گل به کل گیاه در مرحله 50% گلدهی، تلاش بازآوری در مرحله 50 % گلدهی، شاخص برداشت در مرحله 100% گلدهی ، تلاش بازآوری در مرحله 100% گلدهی، شاخص برداشت در مرحله دوم 100% گلدهی ، نسبت وزن گل به کل گیاه در مرحله دوم 100% گلدهی، تلاش بازآوری در مرحله دوم 100% گلدهی ، شاخص برداشت در مرحله آخر ، نسبت .زن گل به کل گیاه در مرحله آخر و تلاش بازآوری در مرحله آخر معنی دار شد. اثر متقابل تنش و نیتروژن تنها بر نسبت وزن گل به کل گیاه در مرحله 100% گلدهی معنی دار شد نتایج این آزمایش نشان داد که بهترین زمان رداشت گل در گیاه همیشه بهار در مرحله 100 درصد گلدهی . همچنین مناسب ترین زمان برداشت دانه در مرحله آخر (برداشت) در کنار سطح آبیاری نرمال و مصرف حداکثر نیتروژن بود.

Keywords:

همیشه بهار , تنش کم آبی , نیتروژن , شاخص برداشت و تلاش بازآوری