اثر تنش شوری بر نحوه تخصیص برخی عناصر معدنی در گیاه دارویی صبر زرد (Aloe barbadensis Miller)

تنش شوری یکی از فاکتورهای محدود کننده رشد و عملکرد گیاه است و به یک مشکل جدی در جهان تبدیل شده است گیاه صبر زرد از مهمترین گیاهان دارویی است که دارای کاربردهای وسیعی در زمینه های دارویی، آرایشی و غذایی است در این پژوهش اثر سطوح مختلف شوری بر خصوصیات مورفولوژیک گیاه صبر زرد در آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در محل گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1388 بررسی شد . تیمارهای آزمایشی شامل 8 سطح شوری (صفر، 3، 6، 9، 12، 15، 18 و 21 دسی زیمنس بر متر) بود. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان می دهد که تنش شوری بر غلظت Na (+) و K (+) و Ca (2+) در برگ و Na (+) و k (+) ریشه اثر معنی داری داشت اما اثر آن بر غلظت Mg (2+) در برگ و ریشه معنی دار نبود همچنین در مورد Ca (2+) ریشه با وجود این که آزمون F معنی دار نشد آزمون دانکن نشان داد که اختلاف معنی داری بین تیمارهای شوری از لحاظ غلظت Ca (2+) در ریشه وجود دارد بیشترین غلظت Na(+) و K (+) در برگ و هم در ریشه به ترتیب در سطح 21 و صفر (شاهد) دسی زیمنس بر متر به دست آمد بیشترین غلظت Ca (2+) در برگ و ریشه به ترتیب در سطح 21 و 6 دسی زیمنس بر متر بدست آمد همچنین اثر تنش شوری بر بیوماس گیاه معنی دار بود و بیشترین و کمترین بیوماس به ترتیب در سطح 6 و 21 دسی زیمنس بر متر به دست آمد. نتایج بدست آمده نشان می دهد صبر زرد دارای آستانه تحمل شوری تا غلظت 6 دسی زیمنس بر متر می باشد و در مقادیر بالاتر از آن بیوماس به طور معنی داری کاهش می یابد.

Keywords:

تنش شوری , صبر زرد , بیوماس , برگ , غلظت