بررسی اثر زمان انتقال نشا و تراکم کاشت بر برخی صفات مروفولوژیک و عملکرد بذر گیاه دارویی ماریتیغال ( Silybum marianum L.)

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 460

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_483

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

Abstract:

گیاه دارویی ماریتیغال با نام علمی Silybum marianum L گیاهی علفی و یک ساله است که تولید آن به صورت کشت بذر در زمین اصلی صورت می گیرد به دلیل عدم توجه به قابلیت نشا پذیری و تراکم کاشت این گیاه آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 89-1388 اجرا گردید تیمارها شامل اثر سه نوع زمان انتقال نشا (2-3، 4-5، 6-7 برگی) و سه توع تراکم کاشت شامل 5، 7 و 10 بوته در متر مربع بود. در پایان مرحله گلدهی صفات مورفولوژیک گیاه شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه های جانبی، تعداد کاپیتول های اصلی و فرعی ، درصد ماده خشک برگف درصد بذور سالم و پوک ، وزن هزار دانه بذر کاپیتول اصلی و فرعی ، مقدار کلروفیل برگ و عملکرد بذر اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که با احتمال 95 درصد بهترین زمان انتقال نشا با حفظ 87 درصد بقای نشا در زمین اصلی، در مرحله 2-3 برگی بود همچنین اثر تراکم کاشت بر تعداد کاپیتول تعداد شاخه جانبی و ارتفاع بوته معین دار بود. بالترین میزان ارتفاع بوته، تعداد کاپیتول و قطر کاپیتول اصلی و فرعی در تراکم 5 بوته در متر مربع بدست امد. با افزایش تراکم کاشت تعداد شاخه های جانبی ، تعداد کاپیتول و ارتفاع بوته و وزن هزار دانه بذر به صورت معنی داری کاهش یافت. بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده بهترین تراکم برای کسب حداکثر عملکرد دانه 5 بوته در متر مربع (40*40 سانتیمتر) و مناسب ترین زمان انتقال نشا مرحله 2-3 برگی می باشد.

Authors

اکرم فرزانه

دفتر گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

سمانه محمدی

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

حمیده فاطمی

دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

سمیه نظامی

دانشجوی دوره کارشناسی ارشد رشته علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد