مقایسه خصوصیات آگروفیزیولوژی توده بومی و رقم هندی زیره سبز (Cuminum cyminum) در شرایط خشکی و شوری

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 585

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

HERBAL01_536

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1394

Abstract:

زیره سبز یکی از مهمترین و اقتصادی ترین گیاهان دارویی است که می تواند در مناطق خشک و نیمه خشک ایران برای کشاورزی در شرایط کمبود آب حائز اهمیت فراوان باشد جهت بررسی توام واکنش های آگرو فیزیولوژی زیره سبز کشورمان با یک رقم هندی در شرایط تنش خشکی و شوری، آزمایشی به صورت کرت های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1388 انجام شد کرت های اصلی، شامل 1، 2، 3، 4 بار آبیاری (شاهد) در طول فصل رشد زیره سبز و کرت های فرعی دو سطح شامل آبیاری با آب با هدایت الکتریکی 1 دسی زیمنس بر متر (شاهد) و آب شور با هدایت الکتریکی 5 دسی زیمنس بر متر و کرت های فرعی فرعی شامل توده بومی سرایان و رقم هندی بودند نتایج نشان داد که تیمارهای 2 و 3 بار آبیاری با آب معمولی بیشترین عملکرد را داشتند و بین این دو تیمار از نظر این صفت تفاوت معنی داری مشاهده نشده و از نظر عملکرد بیولوژیک و تعداد دانه در چتر نسبت به سایر تیمارها برتری معنی داری داشتند . کمترین مقدار عملکرد مربوط به تیمارهای 1 و 4 بار آبیاری با آب شور بود که در بعضی شاخص های مورد مطالعه از قبیل عملکرد بیولوژیک ، تعداد دانه در چتر به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها کمتر بود. به طور کلی تنش شوری بر تمامی صفات مورد مطالعه در توده سرایان و رقم هندی زیره سبز از قبیل عملکرد دانه و بیولوژیک، تعداد چتر در بوته، تعداد دانه در چتر، و وزن هزار دانه اثر کاهشی معنی داری داشت همچنین بین توده و رقم مورد مطالعه با وجود عملکرد بالاتر توده سرایان نسبت به رقم هندی در تنش خشکی رقم هندی و در نش شوری توده سرایان با کاهش عملکرد بیشتری روبرو شدند. بنابراین در شرایط محیطی مشهد با انجام دو بار آبیاری با آب معمولی در زیره سبز عملکرد مطلوبی حاصل خواهد شد.

Authors

احسان کشمیری

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زراعت دانشگاه فردوسی مشهد

محمد کافی

استاد گروه زراعت دانشگاه فردوسی مشهد