تاثیر ورمی کمپوست و کود اوره بر درصد اسانس و تعداد دانه در چتر در دو توده بومی گیاه دارویی گشنیز (.Coriandrum sativum L )

یکی از اهداف کشاورزی ارگانیک جهت توسعه پایدار کشاورزی ، حفظ سلامت و پایداری خاک و حفاظت از این منبع ارزشمند برای نسل های آینده است از جمله کاربردی ترین روش ها در جهت نیل به این مقصود استفاده از کودهای آلی و ورمی کمپوست در تولید گیاهان دارویی می باشد لذا جهت مقایسه کاربرد ورمی کمپوست و کود شیمیایی اوره و تلفیق این دو کود به عنوان منبع نیتروژن در عملکرد 2 توده بومی گیاه دارویی گشنز آزمایشی مزرعه ای در اراضی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود در اردیبهشت 1389 اجرا گردید. گشنیز با نام علمی Coriandrum sativum از خانواده چتریان، از گیاهان قدیمی است که از روزگاران کهن مورد شناخت بشر بوده و از اسانس این گیاه در صنایع غذایی دارویی ، بهداشتی ، آرایشی، نوشابه سازی، شکلات سازی و غیره استفاده می شود . دانه های گشنیز و اسانس آن به عنوان بادشکن، محرک و معطر کننده فراورده های دارویی نیز به کار می رود تیمارهای این آزمایش شامل 5 سطح کودی 100 درصد اوره- 66.6 درصد اوره و 33.3 درصد ورمی کمپوست - 66.6 درصد وزمی کمپوست و 33.3 درصد اوره - 100 درصد ورمی کمپوست و تیمار شاهد بدون کود در دو توده بومی گشنیز بر صفات تعداد دانه در چتر و عملکرد اسانس بوده است. نتایج این آزمایش نشان داد که هرچند استفاده از ورمی کمپوست و کود اوره باعث افزایش معنی دار صفات مورد بررسی شده است اما کاربرد تلفیقی این دو کود نیز نتایج آزمایش را به میزان چشمگیری بهبود بخشید . این آزمایش نشان داد که کود آلی ورمی کمپوست می تواند در زراعت گیاه دارویی گشنیز، جایگزین کود شیمیایی اوره شود و عملکرد مشابهی بدست اورد نتایج به دست آمده به عنوان یک آزمایش کاربردی می تواند در کشاورزی ارگانیک مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

گشنیز , ورمی کمپوست , اسانس , کود اوره