ساناز نوجوان - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم دانشگاه تربیت معلم آذربایجان
محمد احمد آبادی - استادیار گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم دانشگاه تربیت معلم آذربایجان
مقصود پژوهنده - گروه بیوتکنولوژی دانشکده علوم دانشگاه تربیت معلم آذربایجان

در حال حاضر دیابت سومین عامل بزرگ مرگ و میر در کشورهای صنعتی بعد از بیماریهای قلبی- عروقی و سرطان می باشد امروزه تزریق انسولین تنها روش موثر برای درمان دیابت می باشد متاسفانه درد و ناراحتی که در سیستم خود تزریقی وجود دارد بیمار را به عدم رعایت دقیق تزریق سوق می دهد که برای حل این کشکل از روش های دیگری از قبیل اعمال انسولین از طریق ریه ها ، بینی و دهان استفاده می شود این روش ها پذیرش درمان را افزایش می دهند ولی در این حالت معمولا به 20-5 برابر دوز بیشتری از انسولین نیاز است. پس با توجه به افزایش بروز دیابت و نیاز به دوز بالاتر آن به طور چشمگیری نیاز به انسولین افزایش پیدا کرده است بنابراین ضروری است که روش های اقتصادی تری برای تولید انسولین در نظر گرفته شود . تولید انسولین در سیستم های گیاهی می تواند یکی از کارآمدترین روش ها برای تولید این پزوتئین در مقیاس بالا و سطوح صنعتی باشد بنابراین هدف از انجام این پروژه جداسازی cDNAی ژن IGF1 انسانی از سلول های کشت شده و کلون کردن آن در واکتورهای مناسب انتقال ژن به هسته و کلروپلاست در گیاهان می باشد در این پروژه ابتدا از سلول های انسانی کشت شده RNA (Hell cells) کل استخراج گردید و پس از سنتز cDNA، ژن IGF1 با استفاده از جفت پرایمرهای اختصاصی جداسازی گردید. ژن جداسازی شده ابتدا در وکتورهای پایه کلون شده و پس از توالی یابی و تایید توالی ژن IGF1 این قطعه در وکتورهای مختلف انتقال ژن به گیاهان که مناسب روش های انتقال ژن به کمک آگروباکتریوم و تفنگ ژنی بودند کلون گردید. همچنین وکتورهای مناسب برای انتقال این ژن به کلروپلاست های گیاهان تنباکو و کاهو در دست تهیه می باشند در حال حاضر انتقال این ژن به گیاهان توتون و کاهو جهت تولید انسولین انسانی در دستور کار این تیک تحقیقاتی قرار دارد.

داروهای نوترکیب، کلونینگ، انسولین، مهندسی ژنتیک