اثر مهاری سیلیبینین بر بیان ژن لپتین در دره سلولی سرطان پستان

سرطان پستان از شایع ترین سرطان های کشنده در جهان است عوامل زیادی در پیدایش سرطان پستان درگیر هستند مطالعات نشان داده اند که لپتین به عنوان عامل میتوژن می تواند در رشد سلول های سرطان پستان نقش داشته باشد. بنابراین مهار کننده های لپتین می توانند برای پیشگیری و درمان سرطان پستان استفاده شوند . سیلیبینین ، فلاولیگنانی است که از گیاه خار مریم استخراح شده و دارای فعالیت ضد سرطان در مدل حیوانی می باشد هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر سیلیبینین بر روی تغییرات بیان ژن لپتین در رده سلول های سرطانی پستان می باشد سلول های T47D در محیط کشت RPMI1640 کشت داده شدند سپس سیتوتوکسیستی این دارو (IC50 ) با استفاده از روش MTT assay تعیین شد و سلول های با غلظت های مشخصی ا زسیلیبینین (100-20 μM) تیمار شدند . در مرحله بعد ، RNA از سلول های کنترل و تیمار شده استخراج شده و cDNA از روی انها ساخته شد . نهایتا بیان ژن لپتین با real-time PCR اندازه گیری شد آنالیز داده های MTT assay نشان داد که سیلیبینین اثر کشندگی وابسته به غلظت و زمان روی رده سلولی T47D دارد همچنین real-time PCR کاهش چشمگیر بیان ژن لپتین را در سلول های تیمار شده نسبت به سلول های تیمار نشده با سیلیبینین نشان داد (p-value<0.05) . بنابراین سیلیبینین می توان اثر مهاری روی بیان ژن لپتین در دره سلولی سرطان پستان (T47D) داشته باشد با توجه به نقش های مهم لپتین در ایجاد سرطان پستان مهار آن به عنوان یک استراتژی جدید در درمان این نوع سرطان مطرح شده و سیلیبینین می تواند به عنوان یک کاندید دارویی ضد بیان لپتیت در نظر گرفته شود.

Keywords:

سرطان پستان , لپتین , سیلیبینین