زهراسادات موسوی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، دانشکده علوم انسانی، گروه مدیریت آموزشی، ساوه، ایران (نویسنده مسول)
نداسادات علوی بصری - دانشگاه غیرانتفاعی علم و فرهنگ، دانشکده علوم انسانی، گروه مدیریت آموزش عالی، تهران، ایران

امروزه اعتقاد بسیاری از صاحبنظران بر اجرای فعالیت های تیم محور، و تاثیر شگرف فعالیت های تیمی و مشارکتی بردستیابی به اهداف سازمان و حل مسایل و مشکلات موجود در آن می باشد. بی تردید برای فایق آمدن بر مسایل موجود درسازمان و نیل به اهداف تعیین شده، باید دانش آشکار و نهان موجود در سازمان، شناسایی، جذب و مورد استفاده قرار گیرد،و این مهم جز در سایه یادگیری میسر نخواهد بود. چرا که یادگیری کلید رشدو توسعه افراد و وسیله ای برای جذب سرمایههای فکری و دستیابی به اهداف سازمان محسوب می شود. در این میان یادگیری تیمی از جمله راهبردهای نوین وارزشمندی است که با مشارکت افراد در یادگیری و استفاده از تجارب یک دیگر در جذب، توسعه و مدیریت دانش در محیطهای آموزشی و سایر سازمان ها نقش مهمی دارد. بدین معنا که در یادگیری تیمی، تیم ها قادرند به عنوان یک هویت واحد،تفکر نموده، خلق نمایند و بیاموزند ، و در راستای هدفی مشترک به فعالیت بپردازند. دراین رویکرد، فرصت یادگیری و بهرهمندی از تجارب یکدیگر و دانش موجود در سازمان برای تمامی افراد فراهم آمده و روحیه همکاری و مشارکت تقویت میشود و اعضا در برابرخود و دیگران مسؤل، و دانش نهفته در سازمان برای همه افراد آشکار و در دسترس قرار می گیرد. در اینمقاله سعی داریم ضمن یافتن پاسخی بر این پرسش که یادگیری تیمی چه نقشی در جذب سرمایه های فکری و استقرارمدیریت دانش در سازمان ها دارد؟ به ارایه مفاهیمی از مدیریت، مدیریت دانش ،سرمایه فکری و یادگیری های تیمی ومشارکتی بپردازیم.

یادگیری تیمی، یادگیری مشارکتی، مدیریت دانش، سرمایه های فکری