بررسی رابطه بین فعالیتهای مدیریت زمان و خودکنترلی کارکنان (مطالعه موردی: شرکت گاز استان ایلام)

هدف مقاله حاضر، بررسی تبیین رابطه بین فعالیتهای مدیریت زمان و خودکنترلی کارکنان شرکت گاز در استانایلام می باشد.تحقیق حاضر بر اساس هدف، کاربردی است و از نقطه نظر چگونگی جمع آوری اطلاعات، از نوع تحقیقاتتوصیفی و از نوع همبستگی می باشد. همچنین از نوع تحقیقات پیمایشی می باشد . جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنانشرکت گاز استان ایلام به تعداد250 نفر است. تعداد نمونه آماری مطالعه حاضر با استفاده از فرمول کوکران 152 نفرمی باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، شامل پرسشنامه های مدیریتزمان مسیحایی اکبر(1388) که در آن 7 مولفه: هدف گذاری، اولویت بندی، برنامه ریزی عملیات، تفویض اختیار،مدیریت ارتباطات و مدیریت جلسات، پرسشنامه خودکنترلی کریتنر و کینیکی ترجمه فرهنگی و صفارزاده (1384)،استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار کامپیوتری spss و از روش آماری همبستگی پیرسوناستفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که: بین خودکنترلی و فعالیتهای مدیریت زمان رابطه مستقیم ومعنی داری و جود دارد.

Keywords:

مدیریت زمان , خودکنترلی , شرکت گاز استان ایلام