توسعه پایدار و منابع طبیعی

جنگلها و مراتع از مظاهر زیبائی طبیعت و نمادی از سرسبزی، صلح، امنیت، پیشرفت وتوسعه ملتها به شمار می روند. با اغاز صنعتی شدن ، هجوم انسان به سمت طبیعت بصورت تصاعدی افزایش یافته و موجب تخریب و کاهش سطح منابع طبیعی تجدید شونده و همچنین نقصان تولید در واحد سطح گشته است. روندتخریب جنگلها و مراتع یک معضل جهانی می باشد و کشور ایران نیز از این قاعده مستثنی نبوده است. در سالهای اخیر سیل، آلودگی هوا، خشکسالی، فرسایش خاک، کاهش سطح سفره آب های زیر زمین و ... دامنگیر کشورمان شده است. علیرغم اقدامات انجام گرفت دولت برای کنترل عوامل تخریب و حفظ و احیاء منابع طبیعی متاسفانه اثرات ناشی از تخریب همچنان به عنوان یک عامل محدود کننده رشد و توسعه درکشور بحساب می اید. در جهان امروز منابع طبیعی کشورها ازحالت درون مرزی خارج گردیده و حالت جهان شمولی به خودگرفته است. بطویکه تمامی جوامع امروزه، بنحوی به یکدیگر وابسته است و ادامه حیات انسانها نیز در آینده ارتباط مستقیم با نحوه برخوردد جامعه کنونی با منابع طبیعی دارد.