سیدفخرالدین حسینی - استادیار گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس
مسعود رضایی - استاد گروه فرآوری محصولات شیلاتی، دانشکده علوم دریایی، دانشگاه تربیت مدرس

هدف از این مطالعه، تهیه فیلم های زیست نانوکامچوزیت بر پایه ژلاتین ماهی حاوی مقادیر متفاوت نانوذرات کیتوسان (2، 4، 6 و 8% وزنی- وزنی) با هدف کاربرد در بسته بندی های خ وراکی بود. نانوذرات به دست آمده دارای شکل کروی و توزیع اندازه 80-40 نانومتر بودند که با کمک میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) تأیید گردید. تصاویر میکروسکوپ الکترونی ریشی (SEM) نشان داد که نانوذرات کیتوسان در مقادیر کمتر، به خوبی در بستر ژلاتین پخش شدند، در حالی که افزودن مقادیر بالاتر ذرات (8% وزنی- وزنی) منجر به تجمع ذرات در فیلم های کامپوزیت گردید. افزودن نانوذرات کیتوسان منجر به افزایش محسوسی در استحکام کششی (TS) و ضریب کشسانی (EM) فیلم های ژلاتین گردید، در حالی که ازدیاد طول تا نقطه پارگی (EAB) کاهش یافت. همچنین اضافه نمودن نانوذرات سبب کاهش معنی داری (P<0.05) بر میزان نفوذپذیری در برابر بخار آب (wvp) گردید، بطوریکه در سطح 6% نانوذرات این کاهش در حدود 50% بوده است. این یافته ها نشان داد که استفاده از فن آوری نانومی تواند کارایی فیلم های خوراکی را در کاربردهای غذایی بهبود دهد.

زیست نانوکامپوزیت، فیلم خوراکی، ژلاتین ماهی، نانوذرات کیتوسان، ویژگی های مکانیکی