نگار کثیری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه صنعتی اصفهان
میلاد فتحی - استادیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه صنعتی اصفهان

نانوالیاف رشته هایی با قطر کمتر از 100 نانومتر می باشند که با دارا بودن یک بعد در محدوده نانومتری، جزء دسته نانومواد تک بعدی طبقه بندی می شوند. نسبت سطح به حجم بسیار بالا، خواص مکانیکی عالی از قبیل چقرمگی و استحکام کششی از خواص مورد توجه نانوالیاف در مقایسه با الیاف معمولی است. روش های مختلفی برای تولید ناانوالیاف وجود دارد که الکتروریسی ساده ترین و رایج ترین روش برای ایجاد الیاف در مقیاس ناانومی باشد. پارامترهای محیطی، ویژگی های محلول و پارامترهای فرایند مانند ولتاژ و نرخ جریان اعمال شده در الکتروریسی بر روی خصوصیات نانوالیاف تأثیر می گذارند. نانوالیاف ها در صنایع غذایی می تواند برای کاربردهای مختلفی مانند طراحی سنسورها، بهبود خواص فیلم ها استفاده شوند. کچسولاسیون از جمله کاربردهای امیدبخش نانوالیاف برای رهایش کنترل شده مواد غذایی می باشد. برخی از بیوپلیمرهای طبیعی پروتئینی و پلی ساکاریدی به صورت خالص یا اصلاح شده می توانند برای تولید نانوالیاف خوراکی استفاده شوند. در این مقاله ویزگی های مختلف نانوالیاف، روش های ساخت، عوامل مؤثر بر فرایند الکتروریسی و کاربرد نانوالیاف مورد بررسی قرار می گیرد.

نانوالیاف، الکتروریسی، رهایش کنترل شده