سیدامین عظیمی - دانشجوی دوره دکترای تکنولوژی آموزشی
غلامرضا حاجی حسین نژاد - عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت معلم

در میان مقاطع تحصیلی، مقطع ابتدایی یکی از حساس ترین مقاطع آموزشی محسوب می گردد . سرمایه گذاری کشورهای پیشرفته و به کارگیری افراد با تجربه در این مقطع خود دلیلی بر این مدعا است . برای مثال در کشور آلمان، کسانی که می خواهند به منزله معلم ابتدایی فعالیت نمایند باید از قابلیت های خاصی برخوردار باشند و مدت زمان بیشتری را صرف تحصیل در آموزش ابتدایی نمایند . یکی از حیطه های مهم در برنامه درسی آموزش ابتدایی موضوعات درسی و نحوه آموزش به دانش آموزان است . در این میان بعضی از برنامه ه ای درسی ( مانند هنر و ورزش ) نسبت به دیگر برنامه های درسی مورد بی مهری و بی توجهی قرار گرفته است و به آنها به دیده زنگ تفریح و استراحت نگریسته می شود . شاید دلیل این امر این است که پتانسیل های هنر برای مسئولان و معلمان به خوبی شناخته شده نیست . به نظر می رسد در کشور ما هم چنین وضعیتی حکم فرما باشد . در چنین شرایطی ورود فناوری اطلاعات و ارتباطات برای آموزش هنر می تواند مشکل را دو چندان سازد . زیرا آموزش هنر با شیوه فعلی در مدارس کشور به طور صحیح جا نیفتاده است . نتایج تحقیق نشان می دهد مدارسی که در ایران به آموزش دروس از طریق فناوری اطلاعات و ارتباطات مبادرت ورزیده اند، موفق نبوده اند . اما شواهد تحقیقی در کشورهای دیگر نشان داده است آموزش هنر می تواند خلاقیت، قدرت تحلیل گری، ارزشیابی اطلاعات، و سواد بصری دانش آموزان را پرورش دهد . همچنین نتایج تحقیق اذعان می کند از آنج ائی که زبان ارتباطی فناوری های جدید؛ ( صدا، انیمیشن، موزیک، نمایشنامه، ویدئو، گرافیک، و صدا ) زبانِ هنر نیز می باشد، دانش آموزان با انگیزه بیشتری می توانند پذیرای آموزش هنر باشند . مقاله حاضر ضمن بیان مزیت ها و محدودیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، چگونگی استفاده از فناوری های جدید اطلاعات و ارتباطات برای آموزش هنر در مقطع ابتدایی را مورد بحث و بررسی قرار می دهد .

فناوری اطلاعات و ارتباطات، هنر، آموزش ابتدایی