میترا نورادصدیق - دانشجوی دکتری،دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، ایران
بیژن عبدالهی - مدیر گروه دانشکده مدیریت، دانشگاه خوارزمی، ایران

سند چشم انداز بیست ساله- به مثابه مهمترین سند بالا دستی نظام- دستیابی به جایگاه نخست علمی، فناوری و اقتصادی منطقه آسیای جنوب غربی، قفقاز و خاورمیانه را از طریق پیدایش و نضج توسعه مبتنی بردانش در کشور در افق 4141 ترسیم نموده است. یکی از الزامات و پیش نیازهای اساسی دستیابی به این شکل از فرایند توسعه ملی، تحقق اقتصادی مبتنی بر دانش است که در حقیقت نتیجه همان فرایند توسعهسرمایه های فکری و دانشی در عرصه های و حوزه های مختلف کشور خواهد بود. به تعبیری دیگر، توسعه سرمایه های فکری و دانشی و فرایند تسهیم آنان میان آحاد جامعه بطور اعم و اعضای سازمان ها و دستگاههای اجرایی بطور اخص، زمینه ساز تحقق اقتصاد و توسعه مبتنی بر دانش در کشور خواهد بود که این امر در نظام آموزشی و به ویژه نهاد مدرسه به عنوان مهمترین نهاد تربیت کننده شهروندان فکور، پرسشگر ویادگیرنده، اهمیتی به مراتب افزونتر خواهد یافت لذا در مقاله حاضر ابتدا مفاهیم سرمایه فکری، تسهیم دانش و سرمایه اجتماعی مورد مداقه قرار می گیرد و سپس در قالب مدلی پیشنهادی، جایگاه فرایند تسهیم دانش و سرمایه های فکری در توسعه سرمایه های اجتماعی در مدارس بررسی می شود.

سرمایه فکری، سرمایه اجتماعی، تسهیم دانش، مدارس