اختلال استرس پس از سانحه در بازماندگان بلایای طبیعی

بلایای طبیعی، باعث بروز استرس تروماتیک می شوند و زندگی میلیونها نفر را در سراسر دنیا تحت تأثیر قرار می دهند . جایگاه استراتژی پیشگیری، بخصوص در برنامه ریزی ها برای بلایای طبیعی به طور فزاینده ای، اهمیت پیدا کرده است . اکثر افرادی که با فاجعه روبرو می شوند، فقط علایم متوسطی از آسیب را نشان می دهند . برخی افراد دچار بیماریهای روانی بعد از فاجعه می شوند . یکی از شدیدترین این اختلالات، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) 1 می باشد که تأثیر زیادی بر روی زندگی شخصی و اجتماعی افراد می گذارد . سوالات بسیاری در مورد ماهیت این اختلال و نحوۀ برخورد با آن وجود دارد . علاوه بر آن سوالاتی نظیر اینکه آیا درمان لازم و مفید است و یا اینکه چه کسانی باید زودتر مورد کمک و حمایت قرار گیرند باید به روشنی پاسخ داده شوند . اهمیت مداخله زود هنگام هم مورد دیگری است که باید مورد توجه قرار گیرد . افرادی که ازاختلال استرس پس از سانحه رنج می برند با رویدادهای تکان دهنده ای مواجه بوده اند که همچنان بازندگی آنها تداخل دارد . آنها به طور معمول علایم زیر را تجربه می کنند . -1 تجربه مجدد ضربه از طریق بازگشتهای مکرر، افکار مزاحم تکرار شونده یا تصور ناگهانی اینکه آن رویداد تکان دهنده درست همین الان اتفاق می افتد . -2 کناره گیری، بی حسی هیجانی، جدایی از دیگران . -3 میل شدید به محبت و حمایت علی رغم انفجارهای خشم . -4 حساسیت افراطی، اختلال در خواب، احساس گناه، اختلال در حافظه، مشکل تمرکز و اجتناب از کارهای تداعی کننده رویداد تکان دهنده . تحقیقات بسیاری نشان داده اند که مداخله زود هنگام و صحیح و استفاده از روشهای درمانی می تواند در کاهش علایم این اختلال و کمک به بهبودی بیماران نماید . در این مقاله سعی شده است، تا به تعریف اختلال، بررسی ویژگی های بالینی آن، همچنین مشکلات همراه با این اختلال و از همه مهمتر شیوه برخورد با آن پرداخته شود .