سارا محمدحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، ایران
مریم محمدحسینی - کارشناسی، دانشکده معارف، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر مدیریت استعداد بر بهبود کیفیت زندگی کاری است. این تحقیق از نوع توصیفی است که به روش پیمایشی- توصیفی اجرا گردیده است و ابزار اصلی جمع آوری اطلاعات پرسش نامه است، که برای مدیریت استعداد و کیفیت زندگی کاری از پرسش نامه ی محقق ساخته استفاده شده است و به منظور تعیین روایی آن از روایی محتوا (نظر نخبگان) استفاده شده است. روایی پرسش نامه مدیریت استعداد (38 سوال)، 0/87 و روایی پرسش نامه کیفیت زندگی کاری (26 سوال)، 0/91 بدست آمده است و به منظور تعیین پایایی، تعداد 30 پرسش نامه در جامعه توزیع و ضریب آلفای کرونباخ آن برای سؤالات مدیریت استعداد، 76/0 و سؤالات کیفیت زندگی کاری 862/0 بدست آماده است، که عدد مناسبی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان شرکت معتبر بازرگانی نماینده چند برند اروپایی در زمینه واردات پوشاک است که بدلیل اینکه مجموع تعداد کارکنان دفتری و فروشگاهی 105 نفر می باشد کل حجم جامعه به عنوان نمونه انتخاب شده است. یافته های مدل حاکی از آن است که بین مدیریت استعداد و کیفیت زندگی کاری ارتباط معناداری وجود دارد. در نتیجه گیری کلی می توان گفت مدل نظری ارائه شده به وسیله ی داده های نمونه ای گردآوری شده حمایت می شود.

استعداد، مدیریت استعداد، کیفیت زندگی کاری