یافته های نوین درچینه نگاری سنگی ، زیستی و محیط رسوبی نهشته های کرتاسه زیرین شمال باختردلیجان

به منظور مطالعات سنگ چینه ای ، زیست چینه ای ومحیط رسوبی نهشته های کرتاسه زیرین شمال باختردلیجان دو برش زمین شناسی مناسب یکی در کوه کهک و دیگری در کوه غا را انتخاب و مورد نمونه برداری قرار گرفت . بخش عمده نهشته های کرتاسه را در این برش ها سنگ آهکهای اوربیتولین دار نازک لایه تا توده ای خاکستری متمایل به آبی به سن آلبین بارمین می سازد . که برای اولین بارتوسط نگارندگان تحت عنوان سازند غیر رسمی دلیجا پیشنهاد می گردد . این مجموعه با واسطه چندین متر کنگلومرا و ما سه سنگ قرمز تیره تا قهوه ای رنگ ( معادل با سازند سنگستان ) با دگرشیبی زاویه دار بر روی شیل و ماسه سنگهای تیره رنگ گروه شمشک و با ناپیوستگی فرسایشی زیر سنگ آهکهای ستبر لایه تا توده ای دربرگیرنده ,Pseudonummoloculina sp., Chrysalidina sp. و Nezzazatinella picaridi مربوط به سنومانین قرار دارد .. این مجموعه بر اساس مجموعه میکروفونای مطالعه شده به سه واحدزیست چینه ای قابل تفکیک می باشد . و می توان آن را هم ارز با سازندهای تفت وشاه کوه یزد در نظر گرفت . آثار رویداد زمین ساختی سیمرین میانی ( آقانباتی، (1354 در این محدوده به خوبی نمایان است که از جمله شواهد آن میتوان به نبودهای محلی نهشته های دریای ی زوراسیک پسین و دگرشیبی زاویه دار در بخش قاعده ای نهشته های کرتاسه پیشین اشاره نمود . آغاز پیشروی دریای کرتاسه نیزدر ناحیه مورد مطالعه بارمین در نظر گرفته می شود . مطالعه رخساره های میکروسکوپی نیز نشان داد که بخش کربناتی نهشته های کرتاسه از رخساره های میکروسکوپی بیواسپارایت ، بیواااسپارایت، بیواااینترااسپارایت، بیواینترااسپارایت، بیوپل اینترامیکرایت، بیوپل میکرایت، بیومیکرایت تشکیل شده است که از لحاظ محیط رسوبی مربوط به محیطهای حاشیه حوضه، برجستگی پشت ریف، دامنه شیب، پلاتفرم، لاگون و منطقه کم عمق می باشد .