زهره جبارچلویی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تهران جنوب،ایران
علی ماسفی - دانشجوی کارشناسی ارشد،دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تهران جنوب،ایران

براساس معماری زمینه گرا، آنچه که در ادامه استمرار حیات بانشاط و پرشور یک شهر لازمست تطابق ظرف (محیط) با مظروف (انسان) در یک روند تاریخی است. در معماری زمینه گرا هر بنایی بر اساس زمینه های فرهنگی، اجتماعی، تاریخی، کالبدی، اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان طراحی و اجرا می گردد. هدف این مقاله ارائه تعاریفی روشن از زمینه به عنوان بستر قرارگیری آثار معماری و فهم درست از فلسفه تکنولوژی و کاربرد آن در معماری متناسب با ویژگیهای محیطی است، توجه به شخصیت محیط و الهام از آن نفی کننده خلاقیت نیست و تکنولوژیهای جدید به عنوان یکی از وجوه معماری می تواند خود را با ویژگیهای فرهنگی، اجتماعی و محیطی سازگار نموده، تداوم تاریخ و هویت شهر را تسهیل نماید . این پژوهش با مطالعه کیفی و روش تحقیق توصیفی صورت پذیرفته و ابزار گرداوری داده ها مشاهدات عینی و مطالعه منابع مکتوب، اسناد و مدارک می باشد.

زمینه گرایی ، طراحی ، بستر ، متن ، زمینه ، طبیعت