محمدجواد جهانشاهی - دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر،تهران،ایران

از اواخر قرن نوزدهم میلادی دانشمندان در جستجوی هیدروژن فلزی بودهاند. در سال 1391 دو تن از دانشمندان پیشبینی کردند که باایجاد تراکم شدید در هیدروژن تقریبا Gpa 51 می توان منجر به یک تغییر حالت از حالت مولکولی واقعی با خواص عایق و غیر رسانابه حالت اتمی با رسانایی فلزی شد. به طوریکه از ابتدا تا کنون تولید هیدروژن فلزی در آزمایشگاه یکی از رقابت های بزرگ در فیزیکفشار بالا بوده است. در حالت عادی )فشرده نشده( گاف انرژی بین نوار رسانش و ظرفیت هیدروژن در حدود ev 11 است. اما با افزایش فشار به میزان کافی مولکول ها به هم نزدیک شده و برهم کنش بینشان قویتر میگردد و سرانجام این دو نوار به سطح انرژی نزدیک به هم می رسند تا جایی که گاف انرژی بین آنها از ev 11 به ev 0/9 کاهش می یابد که گذار به حالت فلزی را نشان می دهد. ساخت هیدروژنفلزی بسیار حائز اهمیت است زیرا از آن میتوان در حوزههای مختلف استفاده کرد برای مثال برخی معتقدند که از این ماده می توان برای ساخت ابررساناها در دمای اتاق استفاده کرد که این کار موجب انتقال انرژی با کمترین هدر رفتن میشود و همچنین می تواند بعنوان یک نیروی محرکه یا سوخت شیمیایی قوی برای موشکها بکار گرفته شود. در این تحقیق به مطالعات آزمایشگاهی که برای تولید هیدروژن فلزی صورت گرفته پرداخته می شود و چالش های موجود برای تولید هیدروژن فلزی و موارد کاربرد هیدروژن فلزی بررسی می شود

هیدروژن فلزی، ابر رساناها، پیشرانه موشک،