ارزیابی سطوح مختلف تنظیم کنندههای رشد بر عمر پس از برداشت گلهای شاخه بریده گلایول

گیاهان زینتی و مخصوصا گل های شاخه بریده عمر ویترینی محدود دارند و برای بازارهای تجاری نزدیک پرورش داده می شوند تا مصرف کنندگان حداکثر استفاده و طراوت را از گل و گیاه ببرد. گلایول با نام علمی Gladiolus spp یکی از گلهای بریده است که به طور گسترده در بیشتر نواحی گلکاری در ایران کشت می شود. این گل با وجود پتانسیل بالا پس از تولید در منازل و گل فروشیها خیلی سریع دچار زوال می شود. به منظور افزایش عمر ماندگاری گل شاخه بریده گلایول اینپژوهش در سال 0931 اجراشد. این پژوهش بر اساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 9 تکرار انجام شد.فاکتورهای آزمایش شامل اسید جیبرلیک با غلظت های 0و100و150و200 میلی گرم درلیتر و بنزیل آآدنین باغلظت های 0و0/5و1و1/5 میلی گرم درلیتر به همراه ساکارز 0% بودند. سپا اندازهگیری صفات ماندگاری، خمیدگی زردی، هدایت الکتریکی، درصد مواد جامد محلول، وزن تر و خشک مورد بررسی قرار گرفتند و میانگینها با استفاده از آزمون چند دامنهدانکن مقایسه شدند. نتایج پژوهش نشان داد اثر بنزیل آدنین تنها بر میزان ماندگاری و T.S.S در سطح احتمال 0 درصد معنادار شد. همچنین اثر اسید جیبرلیک بر میزان ماندگاری در سطح احتمال 0 درصا د، و صافات زردی و T.S.S و کاهشوزنتر در سطح احتمال 0 درصد معنادار شد. بر اساس نتایج جدول تجزیه واریانا اثر متقابل بنزیل آدنین و اسید جیبرلیک تنها بر میزان ماندگاری در سطح احتمال 0 درصد معنادار شد. کمترین و بیشترین میزان خمیدگی به ترتیب مربوط به تیمار011 و 1 میلی گرم در لیتر Cacl2 بود. همچنین بیشترین مقدار پژمردگی مربوط به تیمار شاهد و به میزان 0/3145 بود کمترین مقدار EC مربوط به تیمار 011 میلی گرم بر لیتر 2 Cacl بود.

Keywords:

گلایول , عمر پس از برداشت , جیبرلیک اسید , بنزیل آدنین