محمدرضا خلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران سازه های هیدرولیکی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد استهبان
منوچهر حیدرپور - استاد تمام دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

تاکنون مطالعات زیادی در خصوص شناخت مکانیزم آبشستگی اطراف سازه های هیدرولیکی به خصوص پل ها انجام شده وروش هایی هم جهت کنترل ویا کاهش آبشستگی در اطراف آنها مورد بررسی وارزیابی قرار گرفته اند،در زمینه آبشستگی اطراف پل هاتمرکز تحقیقات بیشتر برروی پایه بوده است تاتکیه گاه درحالیکه یکی از مهمترین دلایل تخریب پل ها بخصوص در دشت سیلابی ،آبشستگی موضعی اطراف تکیه گاه پل می باشد.تعیین عمق آبشستگی موضعی اطراف دستک های پل،نقش بسیارمهمی در طراحی پل ها در مقابل این پدیده ی مخرب ایفا می کند.تکیه گاه هایا لوله های پل از جمله سازه هایی هستند که در کناره ی پل ها وجود دارند ونقش انتقال بار به زمین را ایفا میکنند.باتوجه به اینکه اینگونه سازه هاباعث تنگ شدگی مقطع جریان می شوند وبرروی جریان اثر می گذارند،در اطراف آنها آبشستگی موضعی ایجاد می شود.از آنجا که تکیه گاه های پل نقش مهمی در پایداری پل ایفا می کند،کنترل میزان آبشستگی اطراف این سازه ها باید مورد توجه قرار گیرد .تحقیق حاضر به روش آزمایشگاهی انجام شده است که در آن به بررسی تاثیر فاصله قرارگیری شمع های محافظ در کاهش آبشستگی موضعی در اطراف تکیه گاه ،مستطیلی با دماغه ی نیم دایره ای پل ها پرداخته است.

آبشستگی،دستکهای پل ،پایههای قربانی شونده،فاصله ی قرارگیری