حسنعلی آقاجانی - عضو هیئت علمی گروه مدیریت دانشگاه مازندران
سعیده لرستانی - دانشجوی دکتری سیاستگذاری علم و فناوری دانشگاه مازندران

سازماندهی و اجرای فعالیت های نوآورانه، منبعی پایان ناپذیر از مزیت رقابتی را برای کشورها، شرکت ها و سازمان ها فراهم می کند. سازمان هایی که از این مسئله آگاه هستند، تلاش می کنند در دانش و فناوری ضروری برای ایجاد و توسعهمحصولات و فرآیندهای جدید و یا بهبود محصولات و فرایندهای موجود، نوآوری کنند [2] نظام نوآوری را می توان تبعات جدیدترین نسل های نوآوری دانست که به واسطه نگاه سیستمی به نوآوری، جایگاه ویژه ایبرای روابط میان اجزا و بازیگران نظام و در نتیجه سرمایه اجتماعی قائل است. اگر سرمایه اجتماعی را در جهت ایجاد همکاری میان بازیگران عرصه نوآوری فناورانه ترویج دهیم، توزیع دانش و یادگیری، که از جنبه های مهم نوآوری فناورانهاست تسهیل شده و امکان رواج یادگیری میان افراد و گروه های مختلف نظام افزایش خواهد یافت.در این مقاله، نوآوری و جنبه فناورانه آن جهت ایجاد مزیت رقابتی کشورها و سازمان ها مورد بحث و بررسی قرار گرفت. سپس نقشی که سرمایه اجتماعی در ایجاد شبکه های دانش و یادگیری و بهبود نوآوری فناورانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و دیدگاه های تئوریکی خاص در این زمینه ارائه شد. دریافتیم که با پذیرش رویکرد سیستمی نوآوری فناورانه، عامل کلیدی در بهبود ارتباطات میان نهادی و شبکه سازی، سرمایه اجتماعی می باشد

نوآوری فناورانه، سرمایه اجتماعی، نظام نوآوری فناورانه