شاهین رشیدیان - دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرضا
سیدمهدی لطیفی - دانشکده فناوری های شیمیایی، سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران

با توجه به کاهش روزافزون منابع آبی و ضرورت توجه به موضوع شیرین سازی آب از منابع آب شور در دسترس، نیاز به روشی ساده تر و کم هزینه تر از اسمز معکوس ضروری به نظر می رسد. بدین خاطر فرایند اسمز مستقیم، به عنوانروشی با بازدهی بالا و میزان مصرف پایین انرژی مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله با ساخت غشا لایه نازک کامپوزیتی پلیمری و با بهره گیری از روش اسمز مستقیم، سعی در بهبود کارایی غشاهای کمپوزیتی مورد استفاده در اینفرایند شده است. غشا کامپوزیتی توسط یک زیرلایه متخلخل از جنس پلی سولفون و یک لایه چگال پلی آمیدی ساختهشده از مونومرهای M فنیلن دی آمین و - 1 - 3 - 5 بنزن تری کربونیل کلراید بر روی آن که به ترتیب با فرایند جدایش - فازی و پلیمریزاسیون بین سطحی باعث تشکیل آن می شوند، شکل می گیرد. سپس عملکرد این غشا با متغیرهایی نظیرضخامت زیرلایه، نسبت مونومرهای آمینی و بنزوکلریداسید به یکدیگر و نحوه ادغام محلول های مونومری، جهت تشکیل لایه چگال به روی زیرلایه مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. نتایج نشان داد که ضخامت 100 میکرون دارای بالاترین عملکرد در بین ضخامت های 125 ، 150 و 175 است و همچنین محدوده نسبت های 7 تا 10 MPD بهTMC در بین سایر نسبت های 5 ، 12،15،20 و 22 ، دارای بازده بالاتری می باشد. همچنین بسته به نوع هدف مورد نیاز، محلول های مونومری MPD و TMC را به صورت پاششی با هدف نمک زدایی، MPD را به صورت غوطه وری وTMC را به صورت پاششی، به منظور فلاکس بالای آب، جهت تشکیل لایه پلی آمید، بر روی زیرلایه اعمال خواهیم کرد.

اسمز مستقیم، غشا لایه نازک کامپوزیتی، زیرلایه، جدایش فازی، پلیمریزاسیون بین سطحی