ارزیابی و مقایسه روش جدید فازی با روش های قبلی برای ردیابی نقطه توان ماکزیمم در حالت تک مرحله ای و دو مرحلهای

در این مقاله ، روش جدیدی برای ردیابی ماکزیمم توان به صورت دو مرحله ای ارائه می شود که با کنار گذاشتن ماکزیمم های محلی در صورت وجود، ماکزیمم کلی را تعیین محل می کند. مرحله اول این روش شامل یکالگوریتم جستجو است که نقطه عملکرد تقریبی را در نزدیکی ماکزیمم توان کلی تعیین محل می کند و از آن به عنوان نقطه شروع مرحله دوم استفاده می شود. مرحله لول در صورتی که تغییرات دما یا تابش آرایه PV % از 03%بیشتر شوند، تکرار می شود که این مقدار با آزمون و خطا یدست آمده است. مرحله دوم می تواند هر روش ردیابی ماکزیمم توان با شد که در این مقاله از سه روش P&O و RCC استفاده شده است. بازده ردیابی با استفاده از دو روش اول حدود 59 % و زمان همگرایی تحت شرایط متغیر جوی 59 ms بدست آمد. نوآوری روش پیشنهادی دراستفاده از الگوریتم جستجویی است که توان و جریان آرایه PV را دریافت می کند و در خروجی آن ماکزیمم کلی تخمین زده می شود. ایم الگوریتم با عث یهیود قابلیت روش های تک مرحله ای موجود شده و بازده آن ها راافزایش می دهد. همچنین در این مقاله از کنترلر فازی پیشنهادی برای ردیابی نقطه حد اکثر توان سلول های خورشیدی استفاده خواهد شد و با روشهای P&O و RCC مقایسه می شود. کنترل کننده های فازی دارای اینقابلیت هستند که با ورودی های غیر دقیق و غیر خطی کار کنند و به مدل ریاضی دقیق هم نیازی ندارند. از مزایای روش پیشنهادی می توان مقاوم بودن نسبت به تغییرات رما و شدت نور، عدم نیاز به سنسور های دما و شدت نور و قابلیت اعمال به انواع سیستم های فتوولتائیک و برای هر آرایش دلخواهی از ماژول ها را نام برد.

Keywords:

نقطه توان ماکزیمم , روش دو مرحله ای , کنترل فازی جدید , RCC , P&O