علیرضا میرزاگل تبارروشن - استادیار، دانشکده عمران ، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
رسول نوده فراهانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، عمران سازه ، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

سیستم مهار بندی شورون، بالاترین سختی و شکل پذیری متوسطی را از طریق تسلیم یا کمانش مهارها فراهم می کند ولی رفتار پس کمانشی ضعیفی از خود نشان می دهند،درحالی که سایر اعضای سازه ای مانند: تیرها،ستون ها واتصالات در محدوده الاستیک رفتار می کنند در اثر کمانش مهار بند در یک طبقه یک نیروی نامتعادل کننده قائم در وسط دهانه تیر وارد می شود که این امر باعث تمرکز خرابی در آن طبقه شده، که آن طبقه را مستعد مکانیسم طبقهنرم کرده و در نهایت انهدام سازه می شود.برای مقابله با این وضعیت می توان المان های قائم زیپررا ما بین تیرها،به گونه ای قرارداد که رأس مهار بندها را در ارتفاع به همدیگر اتصال دهد تا نیروی نامتعادل ایجادشده در طبقه را به طبقات بالاتر انتقال دهد، به چنین قابی اصطلاحاً قاب زیپرگفته می شود. انتظار می رود در صورت طراحی درستپیکربندی زیپر،مشکلات و نقاط ضعف سیستم مهار بندی شورون را برطرف نموده و جایگزین مناسبی برای این نوع سیستم مهار بندی باشد. با به کار بردن المان قائم در بادبند شورون و تبدیل آن به قاب زیپر، باعث بالا بردن مقاومت قاب،شکل پذیری بهتر و افزایش جذب انرژی می شود

شورون ، قاب زیپر ، شکل پذیری ، جذب انرژی ، مهار بند