شهاب حسن پور - عضو هیات علمی دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی
امیر رئیسی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی

امروزه با افزایش جمعیت، رشد اقتصادی جامعه وافزایش سفرهای شهری وهمچنین افزایش مالکیت اتومبیل با مشکلات ترافیکی بیشتری به ویژه در شهرهای بزرگ کشور روبرو هستیم.یکی از مهم ترین کاربردهای سیستم های اطلاعات مکانی تسهیل و بهبود حملو نقل است. در این زمینه قابلیتهای تجزیه و تحلیل شبکه در سیستم های اطلاعات مکانی از جمله تعیین موقعیت بهینه می تواند بسیار مفید واقع شود. معیارهای مختلفی برای انجام آنالیز تعیین موقعیت وجود دارد. معیارهایی از قبیل نوع مسیر، درون شهری یا برون شهری بودن آن،معیار زمان وغیره. معیار زمان سفر چون کاملا وابسته به ترافیک است، دارای تغییرات پیوسته و تا حدودیتصادفی است. در این مقاله ابتدا به بحث در مورد مزایا و معایب سیستم های حمل و نقل هوشمند و سپس به موضوع اصلی درباره ی تعیین موقعیت و مسیریابی بهینه پرداخته شده است.در مورد تعیین موقعیت سعی گردیده تا با شناخت عوامل موثر بر آن به اولویت بندی آنها توسط روش سلسله مراتبی AHP ، با استفاده از نظرات کارشناسان در این زمینه پرداخته شود. عوامل یاد شده به سه دستهی کلی دقت و صحت تعیین موقعیت، میزان پوشش و هزینه تقسیم شده اند که هر کدام از آنها به طور مجزا شامل تعدادی زیر عواملمی باشد. روش تحلیل سلسله مراتبی به خوبی توانست اهمیت هر یک از این عوامل و زیرعوامل را مشخص کند.

مسیریابی، تحلیل سلسله مراتبی، تعیین موقعیت، سیستم حمل و نقل هوشمند، هزینه، اولویت بندی