بررسی تعامل انرژیهای نوومعماری دراقلیم معتدل و مرطوب

اثرات سوء انرژی های فسیلی بر روی محیط زیست که ناشی الودگی و از بین رفتن ان و همچنین رو به اتمام رفتن ذخایر فسیلی باعث روی اوردن به انرژی های نو و تکنولوژی های مدرن از سوی مردم شده. انرژی های نو به علت نا محدود و تجدید پذیر بودن و همچنین تولید کمتر الودگی بسیار مورد توجه قرار گرفته که شامل انرژی های ابی- بادی – زمین گرمایی – زیست توده- خورشیدی- هیدروژنو سایر انرژی های تجدید پذیر می باشد.بخش ساختمان اغلب مصرف انرژی کشور را در دست گرفته . با توجه به اثرات مثبت کاهش استفاده از انرژی های فسیلی معماران امروز با استفاده از تکنولوژی انرژی ها نو و تجدید پذیر در طراحی ساختمان های مسکونی و اداری می توانند در رسیدن به این هدف قدم بردارند. چنانچه در کنار بهره وری از انرژی های نو خصوصیات و الگو های بومی معماری هر منطقه رعایت شود مصرف انرژی به متعادل ترین نقطه خود می رسد و با تعامل این دو عنصر می توان تا حد زیادی در مصرف انرژی صرفه جویی کرد. این مقاله بر ان است که تعامل انرژی نو و معماری را در کنار خصوصیات و الگو های معماری بومی اقلیم معتدل و مرطوب نشان دهد.

Keywords:

انرژیهای نو , الگوهای معماری بومی , اقلیم معتدل و مرطوب , طراحی بومی , معماری پایدار