تبیین مفهوم تزیینات هنری باتکیه برکاشیکاری ازمنظرزیباشناسی درمکتب اسلام نمونه موردی: کاشیکاری مسجدشیخ لطف الله اصفهان

زیبایی جاذبه ای است ازلی که هنرپل ارتباط بین آن و انسان است درک زیبایی موهبتی است الهی و جایگاهی ذهنی که به عینیت می انجامد و هنربدون آن کالبدی است بی روح و خالی ازجاذبه معماری به نوان ظرف فعالیت ها و حیات و زندگی جامعه بیشترین ارتباط را با انسان برقرار نموده و جسم و ذهن اورا تحت تاثیر قرارمیدهند انسان تقریبا درتمام عمرخویش درفضا ومکانی ساخته شده زندگی و فعالیت می کند مدام احساس محصور بودن دارد قسمت اعظم فعالیت او درمسیرها و دربین عمارات و فضاهای انسان ساخت انجام میشود بطور مداوم اطلاعاتی را ازمحیط اطراف خود دریافت می کند درمقاله حاضر محور اصلی سخن تبیین مفهوم تزئینات هنری باتکیه برکاشی کاری ازمنظر زیباشناسی درمکتب اسلام است ازچنین منظری درمعماری و فضاهای ساخته شده برای انسان نگریسته میشود که تجلی روح زیبایی آن فرایندی معنوی و جلوه ای ظاهری دارد

Keywords:

تزئینات , کاشی کاری , مسجدشیخ لطف الله , صفویه , زیبایی شناسی