علیرضا سلیمانی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نورارومیه
رقیه لطفی احمدآباد - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا گرایش برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نورارومیه

فطرت انسان به گونه ای افریده شده است که توانایی های بسیاری دارد و این توانایی ها بدون ارتباط با زیبایی های طبیعی که درزندگی شهری که همان فضاهای سبز می باشند به افسردگی و خمودی می گراید و بالطبع درپرتوبهره مندی ازفضای سبز خلاقیت های انسان شکوفه میگردد امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبزموثردراشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسانها برای اینکه بتوانند پایداری خود راتنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر ازسیستم های طبیعی ندارند دراین میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزضروری و لایفنک پیکره یگانه شهرها درمتابولیسم آنها نقش اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها میتوانند اختلالات جدی درحیات شهرها بهوجود آورد نتایج بررسی ها نشان میدهد که فضاهای شهری دارای بازدهی اجتماعی و اکولوژیکی هستند که مهمترین اثرفضای سبز درشهرها کراکردهای محیط زیستی یابازدهی اکولوژیکی آنهاست که شهرها را برای زیست مساعد می سازد و بااثار مخرب گسترش صنعت و حمل ونقل مقابله می کند و موجب ارتقای کیفی درزندگی شهروندان می شود اهمیت فضاهای سبزشهری تابدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی ازشاخصهای توسعه یافتگی جوامع به حساب می آید

آلودگی ، محیط زیست ، فضای سبزشهری