ندا ضیابخش - عضو هیات علمی، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
پیام سعیدی مطهر - دانشجوی کارشناس ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن

منظور ازنما ضلعی ازساختمان است که درمعرض دید عموم و درتماس با فضاهای عمومی شهر قرارمی گیرد. نقشنما تفکیک زندگی خصوصی از زندگی شهر است، سیما وزیبائی شناسی نمای ابنیه انحصاری وانفرادی نیست، نماها تعریف کننده فضای خیابان و میدان و یا دارای ارزشتاریخی و هویت ساز برای شهرها هستند. ارزش نماهای تاریخی درکشورهایی باتمدن قدیمی به حدی است که قوانین سختگیرانه اجازه هرگونه دگرگونی درنماهای تاریخی راممنوعاعلام میکند. بطورمثال شهرداری لندن مطابق قوانین سفت وسخت شهرسازی این شهر، روی هماهنگی نمای ساختمانها لندن حساسیت زیادیداردواصرار داردکه نماهایی را که شاید بیش از دو قرن قدمت دارد و 200 سال پیش با الگوهایی که آن زمان وجود داشته ساخته شدهاند، حفظ کند. امروز نماهای آجری قدیمی در انگلستان جزئی از هویت شهرهایی بریتانیایی است. هویتی که به مانندپوستهای روی زندگی مدرن اروپایی دراین شهر کشیده شده وتاریخ را برای هرکسی که پا به آن میگذارد روایت میکند. عدم پذیرش این تعهد و نبود برنامه ای مدون ومشخص، شهر را ازهویت تاریخی خود بیگانه کرده وکمتر نمایی سازگار با فرهنگ و هویت تاریخی آن شهر برای آیندگان باقی خواهد گذاشت.شهر تهران، امروز به دلیل ساخت وسازهای ناهمگون، نماهای آشفته، بالکن های پریشان، سیمای شهر خود رادر انحصار پوششی میبیندکه شایسته بزرگترین شهرخاورمیانه نمیباشدومتاسفانه خیابانهایی که خواستگاه هویتی شهر محسوب میگردند، دراین نابسامانی دچاربهران هویت شدهاند. این مقاله با این پیش فرض که جداره های شهر تهران ناهمگونی هایی دارند با استفاده از روش تحلیلی-توصیفی پس از تعریف ادبیات نما و عناصر سازنده آن و برشمردن عواملی که دراین ناهمگونی دخیل هستند، جداره خیابانهای منطقه 3تهران راکه جزو مناطق تاریخی این شهر محسوب میشود، مورد ارزیابی قرار داده ودرآخرراهکارهایی جهت بهبودجداره های شهری ارائه میدهد

نما، خیابان، هویت، ناهمگونی، شهر