شیرین گوران - عضو هیات علمی گروه مهندسی معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسدآباد، اسدآباد، ایران
محمدرضا افشاری بصیر - دانشجوی دکتری و مدرس گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان، همدان، ایران

در گذشته رابطه انسان، محیط طبیعی و معماری به صورتی بوده که هم انسان در ارتباط مستقیم با طبیعت بوده و هم معماری در بستر طبیعت شکل می گرفته است. در خانه های سنتی شهر همدان،حیاط، هم زیستی با طبیعت را نمایندگی می کندکه این موارد جزء عوامل پایداری موجود در حیاط تلقی می شود. از طرفی معماری مسکن امروزی این شهر، با توجه به اقلیم سرد و نیاز به مصرف انرژی، کمتر توجهی به این نیاز انسان شده استدر حالی که عنصری به نام آتریوم جز, عوامل پایداری در معماری می باشد باعث برطرف کردن این مساله می باشد. در این مقاله سعی شده است با توجه به مفهوم پایداری و معماری سبز، عنصرحیاط که به عنوان ارزشی پایدار در معماری سنتی ایران می باشد را مورد بررسی قرار داده و در جستجوی راهکاری جهت بازگشت این عنصر در معماری امروز پرداخته شده است

پایداری، معماری سبز(پایدار)، خانه، حیاط، آتریوم