سیدمحمود معینی - عضو هیات علمی تمام وقت،گروه معماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر،ملایر،ایران
گلسا شعبانیان - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری،گروه معماری،دانشکده هنرومعماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان،همدان،ایران
فهیمه کبیری - دانشجوی کارشناسی ارشدمعماری،گروه معماری،دانشکده هنرومعماری،دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان،همدان،ایران

انسان همواره از ابتدای هستی به دنبال سرپناهی برای آرامش و کسب امنیت می گشت.او هیچ گاه نیازش را به خانه در نیازهای زیستی محدودنکرد ،بلکه همواره به دنبال جایی برای تکامل و رشد خویش می گشت. به مرور و با گذشت زمان که تمدن ها شکل گرفتند، کم کم مفهوم تازه ایدر زندگی انسان ها بنام فرهنگ شکل گرفت. این مقوله یکی از ویژگی های هر جامعه شد و انسان ها همواره به دنبال خلق فضایی متناسب بافرهنگ و باورهای جامعه خویش بودند. در فرهنگ ایران خانه جایی برای بروز باورهای دینی و آداب و رسوم ها و ارزش های جامعه بود . ایرانیان همواره به خانه بعنوان یک مکان مقدس و دارای حریم نگاه می کردند و ارزش های دینی و تفکر ایرانی به وضوح در معماری بناهایشان هویدا بود . با ظهور مدرنیته ، سنت در جامعه کم رنگ شد و زندگی سنتی را دچار تغییراتی کرد که موجب تحولی اساسی در سبک زندگی مردم ایران گردید.در این مقاله تلاش می گردد تا ، مفاهیم سنتی در معماری مسکونی عصر حاضربه روش تحلیلی-کیفی بازگو گردد

معماری،معماری سنتی،سنت،مدرنیته،خانه