لیلا میرزایی - دانش آموخته ی کارشناسی ارشد پومولوژی گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس تهران
عباس یداللهی - استادیار گروه علوم باغبانی دانشگاه تربیت مدرس تهران

آب مایه بقا و دوام حیات در کره زمین است. این ماده حیاتی در جهان معاصر با روند رو به تزاید افزایش جمعیت ازیک سو و مصارف ناشی از توسعه فعالیت های اجتماعی و اقتصادی از سوی دیگر، اهمیت بسیار یافته و کمبود آنمشکلاتی را در کشورهای خشک و نیمه خشک به وجود آورده است. میزان بارندگی در ایران، یک سوم متوسطبارندگی سالانه جهان است. حدود 85 درصد آب کشور در بخش کشاورزی مورد استفاده قرار می گیرد . بخشکشاورزی ناگزیر است با مصرف آب کمتر، تا حدود دو برابر میزان فعلی را در افق 25 سال آینده تولید نماید. بنابراینهمه تلاش ها، برنامه ریزی ها و اقدامات می بایست صرف افزایش راندمان و بهره وری آب زراعی گردد . رشد سریعجمعیت و نیاز رو به رشد بخش کشاورزی به آب مطمئن در ایران، ما را به بسط نظام های تخصیص و بهبود الگوهای مصرف جهت صرفه جویی بیش تر آب ناگزیر می سازد. در این راستا پژوهشی در سال زراعی 90-92 در استان البرز، با هدف جلوگیری از زهکش سریع، نفوذ عمقی و تبخیر سطحی آب انجام شد. نتایج نشان داد که تلفیق سوپرجاذب و خاکپوش در کشت دیم در اراضی رها شده ی شهرستان طالقان، باعث افزایش رطوبت نسبی خاک و در پی آن بهبود ویژگی های رویشی نهال های بادام می شود.

بحران آب، کشت دیم، سوپرجاذب، خاکپوش، بادام