بررسی تلقیح میکوریزایی بر روی عملکرد دانه و اجزاء عملکرد ارقام نخود در شرایط دیم به صورت کاشت پائیزه

این پژوهش در سال زراعی 93-1392 در شهرستان خرم آباد اجرا گردید. آزمایش دارای دو عامل تلقیح میکوریزایی (تلقیح و عدم تلقیح ) و ارقام (هاشم ،آرمان ،آزاد، سارال ، آی ای سی 482 و توده محلی گریت) بود که به صورت طرح فاکتوریل در قالب طرحبلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. عملکرد دانه، و اجزای عملکرد مورد بررسی قرار گرفتند . نتایج تجزیهواریانس نشان داد تأثیر تلقیح میکوریزایی ، بر عملکرد دانه، تعداد غلاف بارور در بوته، تعداد دانه در بوته ، تعداد غلاف تک بذری ،تعداد غلاف دو بذری و وزن صد دانه معنی دار بود. در تلقیح میکوریزایی عملکرد دانه ، تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در بوته،افزایش یافت. همچنین ارقام مختلف اثر معنی داری بر روی ، عملکرد دانه ، تعداد دانه در بوته ، تعداد غلاف تک بذری و وزن صد دانهداشتند.بیشترین عملکرد دانه به میزان 1030 کیلوگرم در هکتار مربوط به تلقیح میکوریزایی بود و رقم آزاد دارای بیشترین عملکرد دانه(1192 کیلوگرم در هکتار) بود. با توجه به افزایش قابل توجه میانگین عملکرد در تیمار تلقیح میکوریزایی و نیز وضعیت استقرار خوب محصول توصیه م یشود این محصول در شرایط دیم خرم آباد به صورت پائیزه و با رقم آزاد که مقاوم به بیماری برق زدگی م یباشد بعداز انجام تلقیح میکوریزایی کشت شود.

Keywords:

نخود , میکوریزا , ارقام و عملکرد دانه