بررسی استقرار شهرکهای اقماری در راستای استفاده بهینه از انرژی های تجدید پذیر (نمونه موردی : شهرکهای اقماری شهر بجنورد)

با توجه به رشد سریع کالبد شهرها و جلوگیری از تراکم کاربریهای متعدد و کنترل رشد جمعیت شهری ، شهرکهایاقماری می توانند تا حدمطلوبی برای جلوگیری از این رشد فزاینده ، مناسب باشند.انرژیهای تجدید پذیر که ایزد یکتا آن را بهرایگان در اختیار انسان قرار داده است،با کنترل و مدیریت خردمندانه می توانند تا حد مناسبی جهت رفع برخی نیازهای بشرامروزی به انرژی، به شمار آیند.منابع و ذخائر فسیلی روزی به پایان میرسند و این مهم، یعنی استفاده بهینه از انرژیهای تجدیدپذیر بایددر تمام کاربریها آن طور که شایسته است مورد بهره برداری قرار گیرند.هدف از این پژوهش ،بررسی استقرار شهرکهایاقماری شهر بجنورد با توجه به استفاده از انرژیهای تجدید پذیر است که پس از مطالعات میدانی و کتابخانه ای جهت گرد آوریاطلاعات بدست آمده است.روش پژوهش بر اساس هدف ،کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی تحلیلی می باشد که نهایتا توسطابزار سیستم تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) بررسی انجام گردیده ،تا منجرب پاسخی مناسب و منطقی جهت اثباتفرضیه پژوهش گردد.از اهم یافته های پژوهش ،مکان یابی صحیح و منطقی در راستای استفاده از انرژیهای نو می باشد کهمیتوان آن را در قالب برنامه ریزیهای کلان و نهایتا آمایش سرزمین تعمیم داد.

Keywords:

آمایش سرزمین , انرژیهای نو , مکان یابی , (AHP)