سمیه شهن - دانشجوی کارشناسی کشاورزی دانشگاه پیام نور
محمدحسن جعفری صیادی - استادیار گروه کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه پیام نور
مهناز رنجبر - مربی گروه کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه پیام نور

سیستم آبیاری قطره ای دارای بیشترین مزایا و راندمان نسبت به دیگر سیستم های آبیاری است، به طوری که برایاکثر گیاهان زراعی و در زمین های پرشیب ویا با شیب ناهموار و همچنین خاکهای سبک وسنگین قابل اجراست وبه دلیل اینکه تلفات آب در این روش به میزان قابل توجهی کاسته میشود راندمان آبیاری افزایش میابد ،به طوری کهراندمان این سیستم در کشورهای مختلف جهان بین 60 تا 95 % می باشد. اما در دزفول دلایلی وجود دارد که باعثمی شود از روش آبیاری قطره ای استفاده نشود. مهمترین دلیلی را که میتوان برای عدم استفاده از روش آبیاری قطرهای در دزفول نام برد تبخیر و تعریق بسیار بالا در این منطقه است.قطره های آب پس از خروج از قطره چکانها وپیش از اینکه بتواننددر دسترس ریشه گیاه قرار بگیرندبر اثر تبخیر از بین میروند.بنابراین این سیستم آبیاری نمیتواندراندمان مطلوبی را با توجه به هزینه های هنگفت تاسیس ونگهداری ابزار و وسایل اولیه فراهم آورد. پس از آبیاریقطره ای،آبیاری بارانی نیز از مزایا و راندمان بسیاری برخوردار است اما این روش هم علی رغم مزایا و راندمان خوبدر حال حاضر نتوانسته به طور گسترده در دزفول اجرا شود. مهمترین دلیلی که باعث میشود از این روش در دزفولمورد استقبال زیاد قرار نگیرد این است که سیستم آبیاری بارانی در مناطقی که دارای متوسط بارندگی زیاد و تبخیرکم (مناطق معتدل و مرطوب) هستند راندمان بالایی دارد، در حالی که متوسط بارندگی در دزفول حدود 250mm وتبخیر و تعرق بسیار بالاست، از دیگر عواملی که مانع از آن میشود که سیستم آبیاری بارانی در دزفول به طورگسترده اجرا شود می توان عدم آشنایی کشاورزان نسبت به محاسن این روش و گرانی و هزینه بری وسایل و ادواتمورد نیاز برای اجرای آن است. پس بهترین روشهای اجرا شده در سطح جهان الزاما برای منطقه مورد مطالعه ماسودآورترین نیستند.

کشاورزی ، راندمان آبیاری ، آبیاری تحت فشار ، جنوب کشور ، آبیاری زیر زمینی