داود میرزائی ابراهیم دهی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران زلزله، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین

ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای ساختمان های موجود در واقع یک نوع پیش بینی خسارت دیدگی آنها در مقابل زلزله های احتمالی است. اما این نوع ارزیابی، موضوعی است که در دو دهه اخیر مطرح شده و به سرعت پیشرفت کرده است. به منظور ارزیابی راهکارهای مناسب جهت کاهش خطرپذیری لرزه ای در نواحی شهری، یکی از ضروری ترین اقدامات مهندسی «پیش بینی آسیب پذیری سازه های ساختمانی موجود بر اثر زلزله های احتمالی در آینده می باشد». در این زمینه دو روش کیفی و کمی مدنظر متخصصین می باشد. در روش های کیفی ارزیابی آسیب پذیری، با توجه به شرایط لرزه خیزی و شرایط ساختمان سازی و بر اساس تجربه زلزله های گذشته، فرم های ویژه ای تهیه می شوند. بازرسان ساختمان ها با استفاده از این فرم ها اطلاعات ساختمان را برداشت و در یک بانک اطلاعاتی ذخیره می کنند. با استفاده از این روش ها می توان به طور تقریبی ظرفیت لرزه ای ساختمان های یک منطقه خاص را به دست آورد. در این نوشتار به معرفی تعدادی از این رو شهای کیفی پرداخته شده است.

آسیب پذیری، زلزله، روش های کیفی، پیش بینی خسارت