امیرادیب نیشابوری - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
سیداحسان شیرنگی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج-
عباس منصوری - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز

مدیریت برداشت از مخازن سدها، همواره به دلیل وجود چندین هدف و تصمیم گیرندگان مختلف، با موانع و مشکلاتی همراه بوده است. در این تحقیق، با توسعه مدل کمی- کیفی ارائه شده توسط Shirangi et.al(2008 و بهره گیری از یک مدل رایانه ای بهینه سازی مبتنی بر الگوریتم ژنتیک، به بهینه سازی پارامتر جدید به نام خسارت عدم تأمیننیاز پایین دست توسط مخزن در کنار دو فاکتور کمی و کیفی پرداخته شد. در این مطالعه برای اولین بار، بهینه سازی سه پارامتر اصلی در بهره برداری از مخزن، یعن کمیت، کیفتی و خسارت در کنار هم انجام گرفته است. مطالعه موردی این تحقیق، سد 15 خرداد واقع در بخش مرکزی ایران است که دارای مشکلات مربوط به شوری می باشد. مقایسه نتایج دوفاکتور کمی و کیفی در مدل توسعه یافته و مدل قبلی برای بازه زمانی 30 ساله، نشان دهنده تطابق خوب این دو مدل است، در عین حال که در مدل توسعه یافته قادر به بهینه سازی سه پارامتر اساسی در کنار هم می باشد.

شبی سازی کمی و کیفی مخزن، الگوریتم ژنتیک، بهره برداری بهینه کمی و کیفی، خسارت، عذم تأمین نیاز